Аліна Нагорная і Ігар Случак, якія сталі вядомыя як абаронцы моўных правоў беларусаў, вымушана пакінулі свой дом. Вельмі хутка аднавяскоўцы пачалі выносіць з яго ўсё каштоўнае, сцвярджае Ігар.
Ігар Случак, вядомы ў інтэрнэце мянушкай «моўны інспектар», юрыст па адукацыі, які шмат гадоў звяртаецца да органаў улады і прадпрыемстваў з просьбай шанаваць беларускую мову і выконваць патрабаванні «Закона аб мовах», а таксама Канстытуцыі, напісаў пра падзеі ў сваёй гаспадарцы на старонцы ў фэйсбуку, саркастычна назваўшы тое, што адбылося, «гісторыяй беларускай салідарнасці».
«Калі мы былі вымушаны з'ехаць са свайго дома, домік некаторы час стаяў спакойна і чакаў нас. Але праз некаторы час мясцовыя жыхары, нашыя родныя сяляне, для якіх мы зрабілі дарогі, чыстую ваду, добрае напружанне ў электрасетках, бяспечныя пераходы, пазбавілі вёску ад дзесяцігоддзямі накіданых гор смецця, аб чыім жыцці мы клапаціліся падчас кавіду, наогул спрабавалі рабіць нешта добрае, вырашылі нам за гэта ў выніку аддзячыць.
Зразумеўшы, што хутка мы не вернемся, спачатку яны пакралі з падворку ўсе металічныя рэчы і, самае крыўднае, самаробны мангал. Пасля чарга дайшла да гаспадарчых пабудоў — з іх таксама павыносілі ўсё, што больш-менш металічнае. Прайшло яшчэ крыху часу, і чарга дайшла да плота з сеткі-рабіцы — яго таксама знеслі».
Ігар Случак піша, што гэта яго не надта здзівіла, бо пра такія рэчы, што адбыліся з ім, ён раней ужо чытаў.
«Пра гэта яшчэ 100 год таму напісаў Сіланпя ў сваёй «Праведнай галечы», што апісвала жыццё фінскіх сялян і за якую ён атрымаў Нобелеўскую прэмію ў літаратуры. І гэта пакідае спадзеў, што праз час і ў нас будзе як у Фінляндыі, і мангал быў скрадзены і пераплаўлены ў Белджы недарма».
Случак мяркуе, што варта і надалей «працаваць з гэтымі і іншымі людзьмі, нават калі яны гэтага зараз не хочуць і зараз гэта ім не патрэбна».
Каментары
Назаві канкрэтных людзей, якія выняслі нешта ў твайго падворку.
На ўсю вёску такі адзін можа знойдзецца. Можа і не знойдзецца ніводнага.
Ад артыкула гідлівасць да Случака.