У гарадах блукаў далёкіх,
Губляўся ў скопішчы людзей,
І толькі ў ціхім Беластоку,
Так, так, у ціхім Беластоку,
Мне больш утульна і мілей.
Да Заменгофа вольным крокам
Прайсці па Ліпавай наўсцяж…
Бо толькі ў шчырым Беластоку,
Так, так, у шчырым Беластоку,
Яшчэ застаўся подых наш.
А як злятаюцца аблокі
На мадэрновы свенты Рох!
Ды ўсё таму, што ў Беластоку,
Так, так, у светлым Беластоку
Здаецца, часам ходзіць Бог.
Яшчэ не раз усцешаць вока,
Пляц і Браніцкага Версаль,
Пакуль спачну не ў Беластоку,
Так, так, спачну не ў Беластоку,
А ў Беларусіі, на жаль…
0
0
0
0
0
0
