Našaja Mariska Veres z Shocking Blue

Paet adnoj knižki, hurt adnoha šlahiera. Takim mienavita zastaŭsia ŭ našaj pamiaci Shocking Blue. A jak inakš? Tak, da bližejšych portaŭ było pa 100‑120 kilametraŭ, zdajecca. Maraki pryvozili pad krysom vialikija viniłavyja kružełki, my pierapisvali adzin u adnoha. Adnyja hurty rabilisia bolš znajomymi i blizkimi navat na adlehłaści, inšyja zastavalisia zbolšaha biełymi plamami na mapie. Jak, naprykład, Shocking Blue.

Praŭda, my mieli zdymki z vokładak kružełak i kali nie mahli znajści zapisaŭ, znali, jak vyhladajuć, naprykład chłopcy sa Steppe Wolf. Da słova: jany siadzieli na pažarnaj mašynie. Zdymki pryviez Jurka, jahony baćka słužyŭ u Paŭdniovaj hrupoŭcy vojskaŭ, tak jana, zdajecca, nazyvałasia. Jurka mieŭ sapraŭdny šedeŭr — naturalny Machine Head, jaki sam nabyŭ u kramie, aščadziŭ na abiedach školnych tolki. Takoj kaštoŭnaj rečy ŭ nikoha bolš nie było. Mnie nadzvyčaj padabaŭsia Łord, a taksama Bonza, jaki stukacieŭ u Led Zeppelin, jon, praŭda, kiepska skončyŭ. Ale mnie taksama vielmi‑i‑vielmi daspadoby i niekatoryja inšyja.

Adnak tut mova pra žančyn. Zdymak Shocking Blue byŭ u našaj kalekcyi, Mariška mnie padabałasia, što praŭda nie zašmat. Zdymačka jaje siarod troch chłopcaŭ z kružełki — zamała. Ale ŭ susiedniaj klasie vučyłasia dziaŭčyna, maci jakoj była chiba z tych dziaciej hišpanskich respublikancaŭ, jakija prajhrali Franku. Sapraŭdnaja Espana! Maci była davoli biasformnaj, amal špetnaj, jak zvyčajnaja chatniaja haspadynia tady, ale ŭ Błanki, mabyć, farby radzimy prodkaŭ vyjavilisia niby kaštoŭnaja karcina, zamalavanaja kimści, ale ačyščanaja ad čužoj farby. «Maŭry, habrei, chryścijanie»…

U dumkach ja nazyvaŭ dziaŭčynu čamuś Pasakaj, kali bačyŭ jaje. Ci viedajecie, jak pierakładajecca? Zdajecca, heta było nia vielmi raspaŭsiudžvanaje imia. Movu ja vučyŭ davoli niadbajna, mianie bolš cikaviła anhielskaja, a ŭ vyniku žyvu ŭ abładzie zusim inšaj, da słova. Adnojčy my sutyknulisia z Błankaj vypadkova ŭ kaviarni nasuprać kinahmachu «Saŭle», adzinaj, dzie była muzyčnaja skrynka: ukidaješ manetku, naciskaješ nazvu pieśni. My pasiadzieli z kaktejlem, parazmaŭlali pra muzyku, uspomnili pra Marišku, jakuju ahulna nahadvała Błanka. Ja spytaŭsia ŭ jaje pra Hišpaniju (aproč inšaha, mianie vielmi cikaviła tady vajna 1936‑ha, paloty «paŭdniovaha paštovaha» Sent‑Eksa), jana skazała, što naŭrad ci kali jaje pabačyć. Było vidać, što jana ŭśviedamlaje svajo peŭnaje padabienstva da Mariški.

Ciomny vinahrad ja lublu bolš, moža tamu, što vočy Błanki byli ciomnyja‑ciomnyja niby izabela. Ale ž heta byli vočy! Paŭdniovaja noč, hustaja i ciopłaja, što zorki bačnyja na joj jašče bolš vyrazna, čym tłusty šryft na papiery.

Bolš ja nikoli jaje nia bačyŭ. A siońnia, z učorašniaha dnia, jaje vočy mnie nahadvajuć vočy Mariški. Fotka Błanki ŭ mianie zachavałasia ŭ školnym albomie, jana nie paziravała mnie, jana była vielmi naturalnaj, mnie heta padabajecca ŭ ludziach dahetul, u žančynach asabliva.

Dyk voś: učora ja zajšoŭ dom, jakim niadaŭna zabudavali prahał pamiž kanstruktyvisckim budynkam zapolskaha času i ścipłaj kamianicaj karaleŭskich hadoŭ. Vuzkaj leśvicaj ja ŭźniaŭsia vyšej i znajšoŭ Shocking Blue, Mariška hladzieła melanchalična. Ja pavahaŭsia. Spakusa sabrać klasyku, pra jakuju niamožna było navat maryć, moža skončycca rasčaravańniem. Prykładam: ja hladžu pa jaščyku kancert The Who. My Generation, my generation, My, My, My!.. Pasredna, usio vielmi pasredna. A jany ž byli ŭ pieršych šerahach nibyta.

Z prozaj tak nie byvaje, jana nie zaležyć ad hodu vydańnia: 1968‑y moža być paprostu znakam jakaści… Ja staŭlu Shocking Blue, i ŭ mianie, dalboh, pačynajuć kryły rezacca. Taki niečakana stały ŭzrovień pieršaha navat albomu i ŭsio astatniaje nia horšaje. Nia tolki Venus, a Shocking you, a Waste of Time dy inšyja.

Chtości niejk napisaŭ (chiba ŭ «Našaj Nivie»): a ci nie ź biełarusaŭ Mariška, proźvišča nadta ž našaje… Mnie tady padumałasia: chutčej tady ukrainkaj była b. Jana była napałovu madjarkaj, napałovu niemkaj ci halandkaj, zabyŭsia. Nazva kružełki Atilla zusim nievypadkovaja. Jana pamierła pryblizna hod tamu, nie dažyŭšy krychu da pensyjnaha vieku, Mariška Vereš abo VIERIES, Maryśka.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0