«Ja daŭ jamu pasłuchać pierachop razmoŭ rasijskich vajskoŭcaŭ. Jon źbialeŭ, potym staŭ čyrvonym». Kiraŭnik ukrainskich pamiežnikaŭ raspavioŭ pra apošniuju sustreču z Łapo
Kiraŭnik pamiežnaj słužby Ukrainy Siarhiej Dajneka ŭ intervju «Ukrainskaj praŭdzie» raskazaŭ, ci čakali jany nastup z terytoryi Biełarusi, i zhadaŭ apošniuju sustreču z Łapo.
Kiraŭnik pamiežnaj słužby kaža, što jany razumieli, što ŭvarvańnie budzie i z terytoryi Biełarusi, pa čarnobylskim kirunku.
«Z terytoryi Biełarusi jany mahli ŭvajści nie jak rasijskaje vojska, a z šaŭronami Biełarusi, u biełaruskaj formie».
21 lutaha Dajneka piśmova prainfarmavaŭ usie vyšejšyja orhany ab tym, što vajna budzie. Jon miarkuje, što data ŭvarvańnia pieranosiłasia, bo vorah čakaŭ.
«Vajskoŭcy rasijskich vojskaŭ, jakija znachodzilisia na terytoryi Biełarusi «na vučeńniach» tak zvanych, pačali telefanavać svaim rodnym i faktyčna raźvitvacca ź imi jašče z 12 lutaha.
My pierachoplivali hetyja razmovy, i pa ich źmieście, i pa charaktary było dakładna zrazumieła, što da ŭvarvańnia zastavalisia ličanyja dni».
19 lutaha jon sustrakaŭsia sa staršynioj Dziaržaŭnaha pamiežnaha kamiteta Biełarusi Anatolem Łapo.
«Ja davioŭ jamu našu infarmacyju, paprasiŭ pieradać jaje samanazvanamu prezidentu Łukašenku, tym bolš, što toj taksama źjaŭlajecca pamiežnikam. Łukašenka ž prachodziŭ terminovuju słužbu ŭ pahraničnych vojskach KDB SSSR. Tamu jon pavinien byŭ razumieć, što pamiežniki pavinny praduchilać parušeńnie miažy, a nie arhanizoŭvać i sadziejničać jamu.
Moj kaleha zapeŭniŭ, što hetaha dakładna nie moža być. Ale pa jaho reakcyi ja bačyŭ, što jon chłusić. Heta była apošniaja sustreča i apošniaja razmova ź im.
Ja daŭ jamu pasłuchać siakija-takija materyjały, pierachop razmoŭ rasijskich vajskoŭcaŭ. Jon źbialeŭ, potym staŭ čyrvonym, potym zialonym, abiacaŭ, što dałožyć u hety ž viečar Łukašenku. Nu, a dalej my ŭžo bačyli, što adbyvałasia».
Dajneka adkazaŭ, ci hatovyja jany da nastupu z boku Biełarusi, kali toj usio ž budzie.
«Davajcie ščyra: nijakija fartyfikacyjnyja zbudavańni nie zmohuć całkam spynić voraha. Jany zmohuć prypynić i zapavolić tempy jaho nastupu. Voś z hetaj metaj jany i budujucca. Kab u toj čas, kali vorah padydzie da našych fartyfikacyjnych zbudavańniaŭ i budzie vymušany pravieści adpaviednuju pracu, my mahli nanosić pa im udary i zryvać jaho płany.
Kali ŭziać toje, što zroblena za hety hod, to my značna lepš hatovyja da mahčymaha paŭtornaha ŭvarvańnia z terytoryi Biełarusi, pryčym u lubym kirunku», — kaža jon.
Kiraŭnik pamiežnaj słužby padzialiŭsia, što na siońnia nie bačyć pahrozy z boku Biełarusi.
«Kali vy paprosicie dać harantyju, što hetaha nie adbudziecca, to ja nie mahu. Tamu što ja nie razumieju, što budzie praz dva tydni. <…> Ale pa stanie na siońnia niama ŭ ich tam najaŭnych sił dla taho, kab paśpiachova pravieści nastupalnuju apieracyju na našu dziaržavu. Kali jany pasprabujuć ź Biełarusi siudy zajści, to tut usie i zastanucca, nijakich sumnievaŭ niama».
Dajneka nie vyklučaje, što hetaje naroščvańnie napružanaści na miažy — manieŭr dla adciahnieńnia ŭvahi.
«Ciabie b baćka praklaŭ»: Maci fihuranta «małočnaj spravy» prabiłasia na spatkańnie ź im, kab ślozna paprasić nie supracoŭničać sa śledstvam3
Kamientary
«..potom on stał krasnym, potom zielenym».
Tiepieŕ poniatien smysł ćvietov ) onii stmvolizirujut ispanskij styd vsieho čto diełajut eti łžiecy i tierroristy.
śmiešny, jon ź lesu vyjšaŭ?