«Tych, chto adsiedzieŭsia, byŭ nie adzin dziasiatak». Paŭličenka vykazaŭsia pra Sachaščyka i siłavikoŭ, jakija nie vyjšli na razhon pratestaŭ
Dźmitryj Paŭličenka, były kamandzir vajskovaj čaści 3214, a ciapier staršynia Biełaruskaj asacyjacyi vieteranaŭ śpiecnaza MUS «Čeść», daŭ kamientar Azaronku pra źnikłych palitykaŭ i pratesty ŭ 2020-m.
Pra 1990-ja hady i vajskoŭcaŭ pad «Pahoniaj»
Paŭličenka raspavioŭ, što ŭ 1990-ja jon byŭ inicyjataram taho, kab pry abjaŭleńni padziaki vajennasłužačym tyja adkazvali: «Słužu prezidentu i Ajčynie». Jon tłumačyć heta tym, što da refierendumu 1996 hoda isnavaŭ padzieł pamiž vajskoŭcami.
Niekatoryja nasili emblemu z «Pahoniaj». Tyja, chto padtrymlivaŭ Łukašenku, nasili «savieckuju emblemu z zoračkaj». Tamu, kab padkreślić, što jany słužać novaj uładzie, byŭ uviedzieny taki adkaz.
Paŭličenka zhadvaje, što ŭ toj čas jany atrymlivali zusim mały zarobak. U ich nie było nijakich sacyjalnych pakietaŭ, mahčymaści atrymać žyllo.
«U nas nie było vychadnych. U nas było pa čatyry-piać vyjezdaŭ na dzień na rekiet, vymahańnie, razboj, zabojstvy, vyzvaleńnie zakładnikaŭ. Dziakujučy hetym ludziam my tady vystajali i pieramahli złačynnaść na terytoryi Biełarusi. Heta nie była lohkaja vajna. Byli paranienyja i zahinułyja. My zapłacili darahuju canu».
Pra padziei 2020-ha
Paŭličenka zhadaŭ, što ŭ časie pratestaŭ u 2020-m hodzie asabista pajšoŭ u natoŭp. «Adna reč — havaryć z trybuny, a inšaja — asabistym prykładam pakazać. My ź vieteranami pajšli i vykonvali razam z AMAPam, śpiecyjalnym atradam chutkaha reahavańnia, bryhadaju śpiecyjalnaha pryznačeńnia tyja zadačy, što patrabavali abstaviny».
«Ja zaŭsiody žorstka i pryncypova stajaŭ na pazicyjach abarony našaj dziaržaŭnaści, prezidenckaj ułady, abarony pravoŭ i svabody našaha naroda. Luboj canoj vykanać zadaču pa abaronie pravaparadku i hramadzian»,
— padkreślivaje Paŭličenka, kali Azaronak u jaho pytajecca, čamu jaho tak nie lubić apazicyja.
Pra siłavikoŭ, jakija nie vyjšli razhaniać pratesty
Paŭličenka vykazaŭsia pra tych ludziej, jakich Łukašenka pazbaviŭ voinskich zvańniaŭ. Najpierš — pra Sachaščyka.
«Ja z taboju siabravaŭ. My z taboju padymali — ty svaju bryhadu, a ja svaju. Čaho ž ty pradaŭsia za piać złotych? I ŭsie astatnija — heta ludzi-zdradniki. Vas Radzima vučyła biaspłatna, apranała, abuvała, płaciła vam zarobak, davała kvatery. Čaho ž vam mała? I vy adpłacili takoju zdradaju».
Horš za zdradu, na dumku Paŭličenki, tyja, chto ŭ žniŭni 2020-ha adsiedzieŭ u adpačynku ci ŭziaŭ balničny, čakajučy, čym usio skončycca.
«Jość dastojny praciŭnik, jość svaje bajavyja siabry, a jość pramiežkavaje źviano, jakoje ni vašym ni našym. Heta jašče horš za zdradu. Tyja, chto adsiedzieŭsia, čakaŭ, chto ŭ hetaj situacyi vyžyvie. Takich, na žal, byŭ nie adzin dziasiatak».
Jon ličyć, što takich ludziej treba «znachodzić, vykarčoŭvać i stavić na miesca».
Pra źnikłych palitykaŭ
Vykazaŭsia Paŭličenka taksama nakont palityčnych zabojstvaŭ kanca 1990-ch — pačatku 2000-ch, u jakich jaho padazrajuć.
«U svoj čas my vielmi žorstka navodzili paradak u krainie. Heta šmat kamu nie padabałasia. I prydumali šmat lehiendaŭ i kazak pra niejkich źnikłych. Nu voś kolki ich šukajuć? Chiba što ŭžo ŭsiu Biełaruś pieraryli, pierašukali, kožnaha biełarusa spytali. Nu i dzie jany?» — pytaje jon.
U kancy razmovy Paŭličenka zapeŭniŭ, što siłaviki nikoli nie padviaduć Łukašenku. «Trochi kryvi, trochi bolu i trochi potu. A ŭ vyniku słužym prezidentu i Ajčynie», — upeŭnieny jon.
Čytajcie jašče:
Na mitynhu za Łukašenku vystupiŭ Paŭličenka i raskazaŭ pra «bandy Cichanoŭskaj» VIDEA
«Jany stralali ŭ śpinu»: dačka Zacharanki sustrełasia z eks-bajcom śpiecnazu Juryjem Haraŭskim
Žycharcy Mahilova pahražajuć kryminałkaj za toje, što źniała ranišniuju čarhu ŭ rehistraturu3
Kamientary