Źjaviłasia VIDEA, jak u Nalibockaj puščy siamja vaŭkoŭ ratuje vaŭčaniat ad miadźviedzia
Siamja vaŭkoŭ, jakaja pačuła nabližeńnie da svajho łohvišča miadźviedzia, trapiła ŭ abjektyŭ adnoj z fotapastak u Nalibockaj puščy. Darosłyja vaŭki adrazu ŭzialisia ratavać vaŭčaniat ad macniejšaha za siabie drapiežnika.
Na kadrach, jakija źjavilisia ŭ siecivie, vidać, jak darosłyja vaŭki nočču ahladajuć vakolicy i šukajuć ježu dla svaich maleńkich vaŭčaniat. Uvahu adnaho z vaŭkoŭ pryciahnuli ślady, pakinutyja miadźviedziem pablizu łohvišča.
Paśla taho para darosłych vaŭkoŭ pačała pieraciahvać małych u inšaje, bolš biaśpiečnaje miesca, pierasiakajučy pry hetym nievialiki vadajom, kab źbić miadźviedzia sa śledu.
Na videa źjaŭlajecca i sam miadźviedź, jaki idzie za vaŭkami da vadajoma, adnak u vaŭkoŭ atrymoŭvajecca prahnać bujnoha drapiežnika ad miesca, dzie jany schavali svaich dzicianiataŭ.
«Hladžu, što jana idzie ŭ moj bok. Ja chutka sieŭ u mašynu». U Dokšyckim rajonie miadźviedzi źniščyli pole z aŭsom u fiermiera
Pad Červieniem miadźviedź pasialiŭsia na kukuruznym poli pobač z chatami
U Biełarusi stvorać novuju Čyrvonuju knihu i vyklučać ź jaje niekatoryja vidy
Miadźviedź naviedaŭsia ŭ elitny katedžny pasiołak pad Minskam
«Biełarusy buduć cichieńka dumać svajo. A vada kamień točyć, dyj Łukašenka fizična nie viečny». Hłyboki manałoh byłoha mytnika Alesia Jurkojcia6
Kamientary
Pavoli, stomlenaj chadoju
Pamiž sason, pamiž biaroz
Idzie nastaŭnica sa škoły,
Paviesiŭšy svoj doŭhi nos.
Ni chleb, ni sała, ni pažytki —
U ciažkaj torbie na plačy
Jana zavezhannyja sšytki
Z saboj dachaty vałače.
Jaje siudy prysłali ź Bijsku,
Z dalokaje Abi-raki:
Havorać drenna pa-rasijsku
Miascovyja kataliki.
Ciamnieła ŭ vačach daroha,
Niapeŭnym bolš rabiŭsia krok.
Cynična vyhladaŭ z-za stoha
Banalny biełaruski voŭk.
Jon nie kančaŭ starejšych klasaŭ
I patryjotam jon nia byŭ.
Jon viedaŭ tolki słova “miasa”
I słova hetaje lubiŭ.
Spatkańnie skončyłasia brydka...
Z razory soniejka ŭstaje.
Valajucca na śniezie sšytki
I burki biełyja jaje...