«Kolkaść ničoha nie vyznačaje». Sachaščyk vyklučyŭ scenar hramadzianskaj vajny

Kolki bajcoŭ patrebna dla vyzvaleńnia Biełarusi

Jak viadoma, biełarus-dobraachvotnik «Janki» acaniŭ kolkaść bajcoŭ, nieabchodnuju dla siłavoha scenara vyzvaleńnia Biełarusi, u 250 tysiač.

Sachaščyk adznačyŭ, što vielmi pavažaje «Janki», i nazvaŭ jaho «dobrym bajcom i kamandziram». Ale, na pohlad «ministra abarony», «Janki» «drenna sabie ŭjaŭlaje ci prosta nie maje dastatkovych viedaŭ i dośviedu, kab razumieć, što takoje armija ŭ 250 tysiač, jakaja ŭvojdzie ŭ Biełaruś».

Heta vielmi vialikaja kolkaść, i «na palcach možna paličyć krainy, u jakich jość takija vielizarnyja armii». Ale, jak adznačaje Sachaščyk, kolkaść armii ni ab čym nie havoryć:

«Usie chiba pamiatajuć rekłamnyja roliki Sadama Chusiejna pierad tym, jak amierykancy pryjšli ŭ Irak. Pakazvali žachlivy śpiecnaz. Žanočy śpiecnaz. Jak jany tam jeli žyvioł na vačach va ŭsich. Adryvali hałovy i pakazvali, što voś «my ŭsio možam». I što potym? Zajšli amierykancy. Nivodnaha vystrału.

Armija niekudy prosta źnikła ciaham adnoj nočy. I amierykancy spakojna zaniali krainu. I takich prykładaŭ možna pryvieści šmat».

«Kolkaść ničoha nie vyznačaje, — miarkuje Valeryj Sachaščyk. — Pa-pieršaje, heta absalutna ŭtapičnaja ideja stvaryć takuju armiju. Pa-druhoje, utapičnaja ideja zachodzić takoj armijaj u Biełaruś. I pa-treciaje, heta prosta niepatrebna».

Pavodle słoŭ Sachaščyka, jon byŭ u šerahu krain, jakija pieražyli surjoznuju hramadzianskuju vajnu, i «navat dumki nie dapuskaje, što my možam davieści Biełaruś da takoha scenara». Jon absalutna ŭpeŭniena skazaŭ: «My heta zrobim inakš».

Sachaščyk ličyć: «Nie treba ŭvachodzić vialikimi armijami. Treba likvidavać raskoł, jaki ŭłady Biełarusi ŭnieśli ŭ 2020 hodzie. I jabaćki i zmahary zrazumiejuć, što my adzin narod i my nie budziem stralać adno ŭ adnaho.

A kali niejkija situacyi i buduć mieć siłavy charaktar, to heta buduć pryvatnyja vypadki, niaznačnyja. Masavaha krovapralićcia my dakładna nie dapuścim. My zabiaśpiečym pieramieny i abaronu novaj demakratyčnaj Biełarusi ad usich źniešnich pahroz».

Upeŭnienaść Sachaščyka hruntujecca na tym, što jon «vielmi dobra viedaje, što ŭ hałovach ludziej u Biełarusi, jakija ciapier nosiać pahony».

Sachaščyk ličyć, što ŭ «Janki» moža być palityčnaja budučynia. Ale razam z hetym jon adznačaje: «Małajčyna, pryhažunčyk. Ale navat kali ŭ ciabie atrymajecca vyzvalić navat adzin tvoj rodny horad — maleńki rajonny centr u Biełarusi, heta ničoha nie vyrašyć. Los krainy vyrašajecca ŭ Minsku.

I kab źmianić tam situacyju, patrebna našmat bolš sił, čym možna sabie ŭjavić i realna stvaryć va Ukrainie. Heta vyrašajecca inakš. Rašeńnie prablemy — vajenna-palityčnaje z uporam na palityčnaje».

Desantna-šturmavaja rota Sachaščyka

Valeryj Sachaščyk padkreśliŭ, što hanarycca stvoranaj im rotaj, Biełaruskim dobraachvotnickim korpusam, «Janki» i astatnimi chłopcami, jakija tam vajujuć.

«Jany mohuć mianie lubić ci nie lubić. Kazać pra mianie ŭsio što zaŭhodna. Ale ja hanarusia, što razam ź imi naležu da adnoj nacyi. Ja hanarusia bajcami, što vajujuć u pałku Kalinoŭskaha. I ja hanarusia svajoj pieršaj asobnaj desantna-šturmavoj rotaj».

Sachaščyk adznačyŭ, što rota z krasavika znachodzicca na froncie i efiektyŭna vajuje. «Toje, pra što my havaryli bolš za hod nazad, pra toje, što stvarajem farmiravańnie, jakoje budzie dobra ŭzbrojenaje i navučanaje, jakoje budzie vykonvać zadačy nie kryvioju svaich ludziej, a ŭmieńniem i technałohijami, my ŭpeŭniena idziom pa hetym šlachu».

Ale jamu nie chočacca vychvalacca. «Usie hladziać naviny. I voś hetyja varjackija šturmy, jakija Rasija ciapier pravodzić u pałasie ad Marjinki da Aŭdziejeŭki, heta ŭsio jakraz prychodzicca na pałasu abarony našych abjadnańniaŭ, dzie jany ciapier vajujuć. Chłopcy ciapier u vielmi ciažkich umovach, i nichto nie viedaje, što budzie praź niekalki hadzin, nie kažučy pra niekalki dzion», — kaža Sachaščyk.

Jon prosić usich «pamalicca za chłopcaŭ i pažadać im pośpiechu».

Što takoje sučasnaja vajna

Valeryj Sachaščyk adznačaje, što nie admovicca ad mary stvaryć bazu novaj biełaruskaj armii. Tamu jamu vielmi važna razumieć, što takoje sučasnaja vajna, što takoje praciŭnik, jaki moža supraćstajać i novaj Biełarusi, jakija ciapier isnujuć pryjomy i sposaby viadzieńnia vajny.

Sachaščyk dzielicca svaimi nazirańniami pra paŭtara hoda rasijska-ŭkrainskaj vajny. Jon adznačaje, što za hety čas taktyka vajny mianiałasia niekalki razoŭ. Vielmi imkliva raźvivajucca technałohii.

«Kali jašče paŭtara hoda nazad drony byli ŭ navinku, to za čas vajny źmianiłasia niekalki ich pakaleńniaŭ. I litaralna na tydni idzie raźlik. Zjaŭlajucca novyja vidy dronaŭ i srodki, pry dapamozie jakich ź imi možna zmahacca. Hety cykł zajmaje ŭsiaho tolki tydni».

Tamu Valeryj Sachaščyk pałovu svajho času pravodzić va Ukrainie, kab «žyć usim hetym, razumieć, jak heta ŭsio idzie i čaho čakać dalej».

Samy strašny momant dla Sachaščyka padčas vajny

Valeryj Sachaščyk adznačyŭ, što samaje strašnaje dla jaho ciapier — heta čakańnie taho, što adbyvajecca ź jaho bajcami. I tak budzie da kanca vajny. U jaho asabistym žyćci byli momanty, jakija možna nazvać žachlivymi. Ale, pavodle słoŭ Valeryja, jaho psichika maje svaje asablivaści.

«U ekstremalnaj situacyi ja mabilizujusia. U mianie pačynajecca mandraž, i ja pačynaju chutka prymać rašeńni. I niejki strach prychodzić užo potym, kali ty viartaješsia i razumieješ, što ŭ pryncypie tabie prosta pašancavała. I tady pačynaješ trochi chvalavacca», — kaža jon.

Sachaščyk pryhadvaje, što zusim niadaŭna jon trapiŭ u situacyju, u jakoj byŭ za krok ad śmierci: «Tydzień nazad u dom, u jakim ja načavaŭ, prylacieli dva «Iskandery». Ale, mahčyma, Božańka vyrašyŭ, što ja jašče nie ŭsio zrabiŭ na hetym śviecie. U pryncypie, šancaŭ u mianie nie było. Ale ja čamuści zastaŭsia cełym».

«Ministr abarony» miarkuje: «90 pracentaŭ tvajho pośpiechu i taho, što ty vyžyvieš, zaležyć ad tvajoj padrychtoŭki, tvajho dośviedu, intuicyi, ekipiroŭki, uzbrajeńnia. Ale 10 pracentaŭ na faktar vypadkovaści treba zaŭsiody pakidać».

Hladzicie całkam:

• 24
• 0
• 2
• 3
• 3
• 1
• 4
• 0