«Kali dojdzie da atamnaj zbroi, to rasijanie razbambiać Varšavu, a amierykancy Minsk» — historyk Łatyšonak
U novym vypusku TOKu adzin z samych aŭtarytetnych biełaruskich historykaŭ Polščy prafiesar Aleh Łatyšonak vykazaŭ svajo mierkavańnie adnosna mahčymaha raźvićcia padziej u rasijska-ŭkrainskim kanflikcie.
Aleh Łatyšonak. Skryn videa TOK_talk / YouTube
Na pohlad Aleha Łatyšonka, isnuje mahčymaść taho, što vajna Rasii z Ukrainaj pieraraście ŭ treciuju suśvietnuju. «Štoraz strašniej robicca, pakolki ŭžo čuvać hałasy, što krainy NATA pavinny ŭklučycca. Francuzy-ta moža, buduć kryčać, ale nie ŭklučacca. A pačnuć z palakaŭ. My tut u Polščy na linii frontu, i nas pieršych pašluć na rasijcaŭ. I hetaha vielmi bajusia».
Łatyšonak nazvaŭ hałoŭnyja, na jaho pohlad pahrozy Biełarusi, kali pačniecca treciaja suśvietnaja vajna:
«Biełaruś i Polšča — dźvie krainy, jakija najbolš paciarpiać, pakolki kali pryjdzie da atamnaj zbroi, to rasijanie razbambiać Varšavu, a amierykancy — Minsk, kab aścierahčy svaich praciŭnikaŭ, bo amierykancy i rasijanie vielmi nie chočuć naŭprost vajavać pamiž saboju. Tamu metami bambardzirovak buduć nie ich ułasnyja terytoryi».
Aleh Łatyšonak nie vieryć u pieramohu Ukrainy ŭ vajnie. Ale, pa jaho słovach, ab hetym možna tearetyčna razvažać. U takim vypadku Ukraina i krainy NATA «zrobiać usio, kab vyrvać Biełaruś z kipciuroŭ Kramla. Naturalna, jany pavinny heta zrabić. Ale jakim šlacham? Ci adchileńniem režymu ad ułady, ci šlacham niejkich damoŭlenaściej ź im? Ja dumaju, što buduć damaŭlacca».
U vypadku tatalnaha projhryšu Ukrainy ŭ vajnie, jaki pryviadzie da straty joju dziaržaŭnaści, na pohlad Łatyšonka, Biełaruś budzie dałučana da Rasii. Łatyšonak padkreślivaje, što nie raźličvaje na tatalny projhryš Ukrainy.
U vypadku, kali Ukraina pryznaje za Rasijaj tyja terytoryi, jakija byli zachopleny, Biełaruś, pa słovach Łatyšonka «budzie mieć pole dla manieŭru».
U vypadku, kali kanflikt budzie zamarožany, pa słovach historyka, «usio zastaniecca tak, jak jość». Ale hetaja situacyja nie viečnaja.
Na pohlad historyka, ni Łukašenka, ni biełaruskaje hramadstva nie choča dałučeńnia ni da Rasii, ni da vajny:
Tak što tut vialikaja siła. Heta nie toje, što Pucin daść zahad — i ŭsie hety zahad vykanajuć. Jość mahčymaść dalej zachoŭvać situacyju, jakaja isnuje. I praŭdapadobna, što tak i budzie. Niejkija čarhovyja sastupki intehracyjnyja. Ale hetaja ŭłada, jakaja jość u Biełarusi, zastaniecca. I Biełaruś budzie dalej isnavać jak niezaležnaja kraina».
Kamientary
Kramloŭskija i tut zakinuć šmat pustych vialikich anučak, kab schavać u ich sens artykuła.