Na ATN ministra infarmacyi Marata Markava spytali, jon za demakratyju ci dyktaturu ŭ infarmacyjnaj palitycy? Prapahandyst adkazaŭ kateharyčna.
«O, nie! Ja nikoli nie byŭ za demakratyju», — adkazaŭ Markaŭ.
Pry hetym jon dadaŭ, što demakratyja byvaje roznaja. Markaŭ suprać toj, «jakaja nasadžajecca Zachadam».
«Dla ich demakratyja — heta jany mohuć rabić usio, što zaŭhodna, a ŭsie astatnija pavinny być ćviki pad małatkom. Ty pačynaješ niešta kazać: chłopcy, a jak heta? Heta inšaje! Ja — za razumnuju dyktaturu, jakaja dazvalaje trymać u zakonnym paradku krainu, ale pry hetym, kab kraina raźvivałasia», — rastłumačyŭ Markaŭ.
Pry hetym jon dadaŭ, što inšaja demakratyja, «demakratyja, jak vola naroda, pavinna realizavacca, ale nie tak, jak nam heta pakazvajuć».
Kamientary
Nu prynamsi ščyra. Ja čamuści peŭny, što jen nie z kanjukturnych pryčynaŭ toje kaža, jen sapraŭdy ščyry. Navat moža nie da kanca. Niešta mnie zdajecca, što jen jašče za razumnyja rastreły, u razumnaj kolkaści. Praŭda z hetym zaraz ciažkavata, chiba što mahčyma tajemnyja skradańni ludziej, a potym ich źniknieńni nazaŭždy, ty raptoŭ nyja samahubstvy. A voś kab možna było lahiery pabudavać - było by dobra. Dy j Kurapaty pa pryznačeńni vykarystać u razumnych miežach, oś toje tak