«Hałoŭnaje — heta vopyt!» Łukašenka nazvaŭ, kaho bačyć nastupnym prezidentam
Na sustrečy sa studentami ŭ Biełaruskim dziaržaŭnym univiersitecie infarmatyki i radyjoelektroniki Alaksandr Łukašenka parazvažaŭ na temu, chto pryjdzie paśla jaho.
Alaksandr Łukašenka ŭzhadaŭ u hetym kantekście premjer-ministra, kiraŭnikoŭ pałat Nacyjanalnaha schodu i rektaraŭ.
«U vas mienš, a ŭ mianie — to jany ŭsie na vačach, pačynajučy ad vašaha rektara i zakančvajučy premjer-ministram, kiraŭnikami parłamienta našaha. Voś jany ŭsie na vačach».
«I ŭčora ja padumaŭ pra heta. Voś a chto?» — adznačyŭ Łukašenka.
«Usie jany vałodajuć unikalnymi jakaściami, unikalnymi. Našmat vyšejšymi, čym u mianie. Asobnymi jakaściami, — dadaŭ jon. — Voś kali b u adnym čałavieku hetyja jakaści złučyć, — skazaŭ Alaksandr Łukašenka i plasnuŭ tylnym bokam palcaŭ pravaj dałoni pa palcach levaj, — unikalny byŭ by čałaviek i idealny byŭ by prezident. Ale hałoŭnaje, — dadaŭ jon, — heta vopyt! Heta vopyt!» — uskliknuŭ jon.
Kamiera pakazała, jak student, jaki zadaŭ hetaje pytańnie, šyroka ŭśmichajecca.
Z adkazu vynikaje, što prezidentam Alaksandr Łukašenka pa-raniejšamu bačyć tolki siabie: ni ŭ kaho inšaha niama kompleksu najlepšych jakaściej, nie kažučy pra vopyt.
«Kali ŭ ciabie ad pryrody niama asnoŭnych elemientaŭ, ułaścivaściej i jakaściej prezidenta, ty navat nie sujsia ŭ hetuju śfieru», — papiaredziŭ Alaksandr Łukašenka.
«Ja sam staŭ prezidentam u 38 hadoŭ, tamu mahu aceńvać, supastaŭlać», — skazaŭ Łukašenka. U realnaści jon staŭ prezidentam u 39 hadoŭ, za miesiac da svajho 40-hodździa.
Padčas hetaha epizodu ŭ Łukašenki vyrazna tresłasia hałava. Taki simptom nazirajecca ŭ jaho padčas publičnych mierapryjemstvaŭ užo z hod, apošnim časam jahonaja pres-słužba pierastała heta chavać.
Asnoŭnyja kankurenty Łukašenki, jakija apiaredžvali jaho pa rejtynhach, usie źniavolenyja abo vyhnanyja z krainy. Viktara Babaryku, Siarhieja Cichanoŭskaha, Mikałaja Statkieviča, Maryju Kaleśnikavu trymajuć u poŭnaj izalacyi: užo paŭtara hoda pra ich ničoha nie viadoma, nieviadoma navat, ci jany žyvyja.
Biełaruskaja błohierka pakazała, jaki žach moža adbyvacca z vusnami, kali chočaš ich pavialičyć — a potym pamienšyć6
Kamientary