Dziakuj Advakatu

Ja trapiła na sutki ŭpieršyniu ŭ 2007-m — mianie previentyŭna zatrymali pierad 25 Sakavika. Sutki — heta zanadta hučna skazana, mianie prosta patrymali ad piatnicy da paniadziełka na Akreścina, i dali troje sutak postfaktum u paniadziełak na sudzie.

Za dzień da hetaha ja vypraviłasia ŭ jurydyčnuju kansultacyju, kab skłaści papiaredniuju damovu z advakatam na vypadak, kali ŭ dačynieńni da mianie budzie niejki administratyŭny pieraśled. (Adzin siabar ź liku paplečnikaŭ prymusiŭ usich nas heta zrabić. Dziakuj za kłopat, darečy, — bo tady ja hetaha tak i nie skazała).

U kansultacyi ja patrapiła na jaje — maładuju žančynu-advakatku. Hlanuŭšy na mianie ŭvažliva, jana spytała:

— «Małady Front»?

— Tak. — Jasna.

Kali mianie ŭ kampanii byvałych aryštantaŭ pryvieźli ŭ sud, jana ŭžo pryjechała, padbiehła da mianie, sieła pobač, abniała, dastała šakaładku z torbački, skazała: «Kušaj, zajčyk». Padyšoŭ mient, harknuŭ na jaje: «Hraždanočka, otojditie ot zadieržannoj!»

A jana adkazała: «Ja vam nie hraždanačka, ja jaje advakat!» — i tycnuła jamu ŭ tvar svajo paśviedčańnie.

Na sudzie jana biłasia da apošniaha. I choć heta było niavažna, biessensoŭna, usio viadoma zahadzia, a ŭ tym kankretnym vypadku i ničoha trahičnaha, mnie było istotna adčuvać, što joj nie ŭsio adno, što jana pobač. I ŭraziłasia ja tady vielmi mocna.

Jana padavała skarhi, jana damahałasia admieny prysudu — heta moža padacca śmiešnym, kali ŭličyć, što prysud toj — troje sutak postfaktum. Ale ja znoŭku adčuła, što jana pobač i što ja dla jaje važnaja.

Paśla byŭ sud nad Ivanam Šyłam u Salihorsku [u vieraśni 2007 hoda — Red.], dzie mianie zatrymali znoŭ. Ja praviała noč u pastarunku, a ranicaj sudzić mianie pačali biez advakata i śviedkaŭ. Pasiaredzinie słuchańnia adčynilisia dźviery i ŭvajšła jana, źmieryła sudździu hnieŭnym pozirkam i skazała:

«Kasiu? Sudzicie? Biez advakata?» Strašna stała ŭsim. I radasna mnie.

Nie tamu, što ja spadziavałasia, što ŭdzieł advakata paŭpłyvaje na prysud, a tamu, što viedała — joj nie ŭsio adno. I heta bačyli sudździ, chłuślivyja śviedki, sakratarki i ŭsie-ŭsie-ŭsie.

Jana abaraniała mianie i Ket paśla zatrymańnia na akcyi na koŭzancy 16 studzienia [2008 hoda, paśla akcyi pradprymalnikaŭ, kali byŭ žorstki razhon — Red.].

Ja dahetul pamiataju, jak jana razmazała pa ścianie amapaŭcaŭ i miantoŭ, što śviedčyli suprać nas. Jana vystaviła ich paprostu idyjotami. I chacia prysud nam usio adno byŭ 15 sutak, my razumieli — joj nie ŭsio adno.

Na sutkach nam prynieśli skarhi, padadzienyja joju, kab my aznajomilisia. Heta było jak vitańnie z voli.

Paśla vyzvaleńnia my z Ket prynieśli joj u kansultacyju kvietki i pakinuli na jaje stale.

Advakat — heta nie toj, chto paŭpłyvaje na prysud. My nie pavinny mieć iluzijaŭ nakont našaj sudovaj sistemy. Sapraŭdny Advakat — heta toj, chto padtrymaje ŭ ciažki momant, pryjdzie, stanie pobač, budzie bicca za ciabie, navat viedajučy, što sensu ŭ hetym niebahata. Ale sens jość. Dziakuj vialiki, M. Choć Vy, napeŭna, mianie ŭžo i nie pamiatajecie, ja Vas nie zabudu.

* * *

Kasia Halickaja — aktyvistka apazicyi. Pracavała pierakładčycaj. Za kiraŭnictva apazicyjnaj arhanizacyjaj jaje nie raz zvalniali z pracaŭ.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0