«Мэта кампаніі — паставіць нас на калені, — кажа Андрэй Дынько. — Але мы выстаім». Андрэй Дынько — галоўны рэдактар тыднёвіка «Наша Ніва», які зьяўляецца своеасаблівым культурным помнікам. Паводле газэты называецца цэлая эпоха ў культурным жыцьці краіны.
Да аўтараў «Нашай Нівы» належаць зоркі культуры і духоўнага жыцьця — ад філёзафаў і пісьменьнікаў да рок-музыкаў. Газэта не пазьбягае палітычных тэмаў, але ў першую чаргу гэта культурнае выданьне.
На мінулым тыдні Рэдакцыя даведалася, што пошта, якая зьяўляецца манапалістам па падпісцы на друкаваныя выданьні, адмаўляецца распаўсюджваць газэту.
Паказальна тое, як Рэдакцыя даведалася аб тым, што пошта больш ня будзе яе распаўсюджваць: чытачы, якія хацелі выпісаць газэту на наступны год, паведамілі, што газэты няма ў каталёгах падпіскі. Пошта пацьвердзіла, што не прымае падпіску, але, як падкрэсьлівае Дынько, дамову з Рэдакцыяй пошта не спыніла. На пошце яго папрасілі зразумець сытуацыю — маўляў, такія рашэньні прымаюць не яны.
Цяпер Дынько і ягоныя супрацоўнікі рыхтуюцца да таго, што газэту адмовіцца друкаваць друкарня і ня будуць прадаваць у шапіках, як гэта ўжо здарылася ў кастрычніку з адзінай штодзённай незалежнай газэтай «Народная воля», якая з таго часу друкуецца ў Расеі і прадаецца на вуліцы. Калі гэта адбудзецца, выданьне «Нашай Нівы» таксама перанясецца за мяжу; распаўсюджваньне накладу тады павінна будзе ажыцьцяўляцца добраахвотнікамі.
Скарочана.
Цяпер чытаюць
«Хачу ўзяць інтэрв’ю» — «Не» — «Давайце я вас сфатаграфую» — «Не». Бяляцкі расказаў пра сустрэчу ў калоніі з Пратасевічам3
Каментары