Фота: «Салідарнасць»
Валерыю ў бягучым годзе павінна было споўніцца 60 гадоў.
«Усё здарылася нечакана, у яго не назіралася праблем са здароўем, ні на што не скардзіўся, а тут вось сэрца схапіла раптоўна. І ў той момант ён быў адзін. Чаму так? Мы думаем, паўплывалі перажыванні за Сашу», — пракаментавалі «Нашай Ніве» сваякі.
Валерыя пахавалі побач з сынам на Заходніх могілках у Мінску.
Аляксандр Тарайкоўскі — першая ахвяра з ліку пратэстоўцаў. Ён загінуў у ноч з 10 на 11 жніўня 2020 года каля станцыі метро «Пушкінская».
МУС у тую ноч апублікавала афіцыйную заяву: «Падчас масавых беспарадкаў у Мінску на вул. Прытыцкага, натоўп будаваў барыкады для блакавання руху. У ходзе супрацьстаяння са спецназам, які прыбыў для дэблакавання плошчы, адзін з пратэстоўцаў спрабаваў кінуць неўстаноўленую выбуховую прыладу ў бок праваахоўнікаў. Яна выбухнула ў руцэ, мужчына атрымаў траўмы, несумяшчальныя з жыццём».
Аднак пазней з’явілася некалькі відэазапісаў, на якіх бачна, як Аляксандр з пустымі рукамі ідзе ў бок сілавікоў. Ён нічога не кідае, у яго руках нічога не выбухае — у Тарайкоўскага з блізкай адлегласці страляе адзін з сілавікоў. Пасля стрэлу акрываўлены мужчына падае.
Развітанне з Аляксандрам Тарайкоўскім, 15 жніўня 2020 г.
Ніякай крымінальнай справы па факце забойства заведзена не было — у гэтым сям'і адмовілі. Як і ў тым, каб азнаёміцца з матэрыяламі праведзенай праверкі.
