«Ён не ведаў, што мне падабаюцца дзяўчаты». Бісэксуалка расказала пра свой досвед
Яшчэ падлеткам Аляксандра час ад часу праяўляла ўвагу да сваёй аднакласніцы. Але тады думак пра тое, што яна можа сустракацца і з хлопцамі, і з дзяўчатамі, у яе не было. Пра гэта яна даведалася чатыры гады таму, калі сяброўка прапанавала ёй сустракацца. Дзяўчына расказала «Нашай Ніве», як яна пагаварыла пра гэта з маці і чаму інтым з дзяўчатамі ёй больш падабаецца.
Фота: pixabay.com / Olexy Ohurtsov
«Маці адказала, што яна так і думала, пажадала нам шчасця»
Аляксандра (імя зменена) даведалася, што ёй падабаюцца і хлопцы, і дзяўчаты, у 2018-м. Тады яна пазнаёмілася з будучай партнёркай, якая дала ёй зразумець, што хоча ад іх адносін не толькі сяброўства.
«Я пачала аналізаваць мінулае і зразумела, што такое ў мяне ўжо было ў школе, — расказвае яна. — Яшчэ першапачаткова ў падлеткавым узросце былі думкі пра магчымае каханне з дзяўчынай, але нічога больш.
Магла абдымацца з аднакласніцай, мне падабалася. Калі мне было 10 гадоў, з сяброўкай былі нейкія вельмі цёплыя адносіны. Гэта я зараз аналізую і разумею, што яны былі не толькі сяброўскімі.
Спачатку ў мяне быў шок. Я сама сабе да гэтага казала, што ніколі не буду сустракацца з дзяўчатамі. Вельмі катэгарычна і рэзка да гэтага ставілася.
Не скажу, што я пачала сябе ненавідзець, але ў мяне была гамафобія. Каб прыняць сябе, спатрэбілася некалькі гадоў: шмат размаўляла са сваёй дзяўчынай на гэты конт, чытала падобныя гісторыі. Да спецыяліста не звярталася, разбіралася сама з сабой».
У 2018-м Аляксандра рассталася са сваёй партнёркай і пачала сустракацца з хлопцам. Ён быў малодшы за яе на чатыры гады.
«Тады мне было 19, цяпер — 23. Спачатку ўсё было добра, а потым пачаліся праблемы. Як бы стэрэатыпна ні гучала, але ўсё ж калі партнёр малодшы за цябе, гэта складана.
З часам я стала ўспамінаць аб сваёй былой дзяўчыне, сумаваць. Спрабавала адганяць ад сябе гэтыя думкі, але безвынікова. Потым мы з ёй некалькі разоў спісваліся, але нармальнай камунікацыі не атрымлівалася, таму што рассталіся дастаткова цяжка. З хлопцам усё было нармальна да студзеня 2019 года. Але потым я загналася па гэтай дзяўчыне і думала толькі аб ёй. У выніку нашы адносіны з хлопцам працягнуліся паўгода і потым мы разышліся.
Вядома, я яму нічога не казала пра тое, што мне падабаюцца дзяўчаты, таму што не ведала, як ён усё ўспрыме. Распавядала толькі сваім блізкім сябрам», — кажа яна.
Гэтае расстанне Аляксандра перажыла досыць проста. Ужо праз тыдзень яна пачала новыя адносіны — з дзяўчынай.
З ёй у Аляксандры ў жыцці з'явілася разнастайнасць. Да гэтага з былой дзяўчынай у яе быў проста сэкс, у новых адносінах з'явіліся пацалункі.
«Гэтыя адносіны працягнуліся два месяцы. Мне патрэбная была ўвага, а яе не было. Чалавек быў зацікаўлены больш на сабе. Пасля яе зноў былі адносіны з дзяўчынай. Сустракаліся з ёй каля года, таксама разыходзіліся і сыходзіліся. У цэлым у мяне пасля кожнага разрыву новыя адносіны пачыналіся праз некалькі тыдняў. І думаю, што лепш так не рабіць, патрэбны перапынак.
Падчас адносін з новай дзяўчынай я пачала сустракацца з былой, здраджвала. Але гэта я тлумачыла сабе тым, што мне не даюць таго, што я хачу, — добрага сэксу.
Думаю, што яна здагадвалася пра гэта, але я ёй асабіста нічога адкрыта не казала. Улетку 2020-га мы ўсё ж рассталіся. І пасля я нават закахалася ў хлопца. Да мяне дадому прыйшоў сябар знаёмай, паглядзела на яго, а ён як з карцінкі. Пачалі размаўляць, сустракацца, але праз месяц я зразумела, што мне з ім сумна.
Памятаю сітуацыю, калі мы гулялі і проста гадзіны тры маўчалі, таму што не было, пра што пагаварыць. На нядоўгі перыяд мы зноў сышліся з папярэдняй былой, на пару месяцаў, мусіць», — дзеліцца яна.
«Цяпер баюся, што пра гэта даведаецца бабуля»
Як кажа Аляксандра, пасля ў яе пачалася «нармальнае жыццё». Яна пазнаёмілася з дзяўчынай, з якой яны разам ужо два гады. Гэта самыя працяглыя адносіны Аляксандры.
«Мы з сябрамі паехалі ў падарожжа ў Гродна. Сярод іх была дзяўчына, не мая знаёмая. Я ў яе закахалася. Дарэчы, яна да мяне сустракалася толькі з адным хлопцам, усе астатнія партнёры былі дзяўчатамі», — кажа яна.
Нікому з хлопцаў, з якімі ў Аляксандры былі адносіны, яна не расказвала, што бісэксуалка.
«Прынамсі, ніколі сама размову пра гэта не заводзіла, — расказвае яна. — Хлопец, які маладзейшы за мяне быў, даведаўся пра гэта. І тое ён не ў курсе, што я мела пачуцці да дзяўчат падчас адносін з ім.
Калі я разумею, што з гэтым чалавекам усё сур'ёзна і надоўга, то я адразу ўсё расказваю. Першыя месяцы ў маёй дзяўчыны, мусіць, былі перажыванні, што мы таксама можам хутка расстацца, але потым такая трывожнасць сышла. Я настаяла на тым, што ўсё сур'ёзна.
У цэлым, калі пачаліся першыя адносіны з дзяўчынай, у мяне ўнутры як быццам гарэў агонь. Гэта нешта новае ў маім жыцці. І тое, што мне падабаецца. А яшчэ больш надавала агню тое, што ў нашым грамадстве гэта непрымальна. Сорамна і страшна было, што бацькі пра мяне падумаюць».
Першай пра адносіны дачкі з дзяўчынай даведалася маці партнёркі Аляксандры.
«У яе яна пыталася, ці каханне ў нас. Праз год прыкладна яна ўсё ж сама здагадалася, што мы разам. Зразумелі, што цягнуць няма куды, трэба прызнавацца. Яе маці стала тады пісаць, што яна яе не так выхавала, што гэта дрэнна. І я вырашыла, што лепш у гэты дзень расказаць і маёй маме пра гэта. Я напісала ёй вялікае паведамленне, па тэлефоне мне было б цяжка гэта сказаць.
Адправіла паведамленне, яна яго ўбачыла толькі праз дзень. Адказала, што яна так і думала, пажадала нам шчасця. Але і сказала, што жадае ўнукаў. Нічога такога строгага з яе боку не было. Хаця зараз мне здаецца, што яна ў глыбіні душы баіцца, перажывае, злуецца.
Мае сябры нармальна адрэагавалі, калі я ім расказала, што сустракаюся з дзяўчынай. Была яшчэ такая смешная сітуацыя. Раскладвалі карты таро. Мне выпала жаночая карта. Я стала жартаваць, што такога не можа быць. Расказала сябрам пра мае адносіны з дзяўчынай толькі праз год. І тады яны мне нагадалі пра гэтую сітуацыю», — кажа яна.
Заводзіць дзяцей Аляксандра і яе дзяўчына бліжэйшым часам не плануюць.
«Адзінае дзіця зараз у нашай сям'і — сабака. На выхаванне трэба нервы, уменне гэта рабіць, каб вырас добры чалавек. Мама на мяне ў гэтым плане не цісне, бо я першапачаткова паставіла сябе так, што будзе так, як я вырашыла.
У цэлым я адчуваю вялізную розніцу паміж хлопцамі і дзяўчатамі ў адносінах. З дзяўчатамі мне лягчэй знаходзіць агульную мову, самі зносіны праходзіць лягчэй, мяне разумеюць», — тлумачыць суразмоўца.
Сэкс Аляксандры падабаецца менавіта з дзяўчатамі. Яна лічыць, што гэта працуе на эмацыянальным узроўні.
«Флірт праходзіць цікавей. Магчыма, мне не сустракаліся хлопцы, з якімі б мне таксама так было камфортна.
Сам працэс — гэта ўзаемныя ласкі, мы выкарыстоўваем толькі рукі, а таксама кунілінгус. З цацкамі яшчэ не спрабавалі, хаця я пра гэта думаю. Зразумела, што ў параўнанні з сэксам з хлопцам разнастайнасці няма, але мне і гэтага хапае. З дзяўчатамі я адчуваю больш ўзбуджэння, запал. Вось нават калі я закахалася ў хлопца, усё было нармальна, але сам сэкс мне не падабаўся», — кажа яна.
На вечарыны для бісэксуалаў Аляксандра ніколі не хадзіла. Яна знаёмілася з хлопцамі і дзяўчатамі ўжывую і праз Ціндар.
«Я ведаю, што для бісэксуалаў у Мінску ёсць клуб «Бурлеск». У Ціндары я знайшла толькі адны адносіны. Усе астатнія разы — ужывую знаёміліся. Знаходзіць людзей праз Ціндар мне неяк не асабліва падабаецца. Раней, у падлеткавым узросце, магла спакойна напісаць незнаёмаму чалавеку «Укантакце», каб пазнаёміцца. Але так у мяне было з хлопцамі», — дзеліцца яна.
Самым складаным у прыняцці сябе для Аляксандры было тое, што яе могуць не зразумець навакольныя, блізкія людзі. І яна застанецца адна.
«І пра маму. Яна зараз усё ведае. Як аказалася, гэта было не страшна. Цяпер баюся, што пра гэта даведаецца бабуля», — падсумоўвае дзяўчына.
Каментары