Унікальныя Мяднянскія ельнікі пад Брэстам скараціліся больш як у тры разы
Большая частка астраўных ельнікаў, якія растуць далёка на поўдзень ад свайго арэала, высахла за апошнія гады праз змяненне клімату.
Рашэнне аб пераўтварэнні батанічнага помніка прыроды рэспубліканскага значэння астраўныя ельнікі «Мяднянскія» ў Брэсцкім раёне прынята Міністэрствам прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя 5 лютага 2024 года і сёння набыла моц.
Сёння Мяднянскія ельнікі складаюцца з двух адасобленых участкаў, плошча якіх разам складае 9,19 гектара. Гэта ў разы менш, чым было раней.
Батанічны помнік прыроды рэспубліканскага значэння быў створаны ў 2007 годзе, тады ягоная плошча складала 32 га.
Але па сутнасці гэта таксама было пераўтварэнне, бо такі помнік існаваў аж з 1966 года і ў канцы 1980-х ягоная плошча складала 21,8 га. У той час тут мелася 6 участкаў зеленамошна-чарнічна-кісліцавых ельнікаў, у якіх пераважала хуткарослая карпацкая елка (Picea abies var. acuminata). Узрост елак ацэньваўся ў 70—100 гадоў, вышыня складала да 40 м, а дыяметр 0,3—0,4 м.
Унікальнасць гэтага помніка ў тым, што Мяднянскія ельнікі — гэта астраўныя ельнікі, якія растуць далёка на поўдзень ад мяжы пашырэння елкі.
У Беларусі гэтая мяжа праходзіць па ўмоўнай лініі ад Белавежскай пушчы праз Салігорск і Рэчыцу да Гомеля, не ахопліваючы Палессе. На Палессі елка расце вельмі рэдка, у выглядзе астравоў сярод іншых парод. Астраўныя ельнікі вызначаюцца своеасаблівымі мікракліматычнымі і глебава-гідралагічнымі ўмовамі і фітацэнатычнай структурай.
Помнікамі прыроды рэспубліканскага значэння абвешчаны таксама Пажэжынскія і Маларыцкія астраўныя ельнікі ў суседнім Маларыцкім раёне, а таксама Гарбавіцкія ельнікі ў Калінкавіцкім раёне і Добрушскія ельнікі ў Добрушскім раёне.
Як тлумачыла Міністэрства прыроды ў сваім абгрунтаванні, насаджэнні страчаны на агульнай плошчы 22,81 га ў выніку масавага ўсыхання елкі.
Прычынай гібелі і аслаблення насаджэнняў названыя неспрыяльныя кліматычныя і глебава-гідралагічныя ўмовы, а таксама масавыя пашкоджання ствалавымі шкоднікамі.
Разам з уздзеяннем ветралому, дрэвастой страціў біялагічную ўстойлівасць.
Елкі масава гінуць па ўсёй Еўропе — праз пацяпленне клімату ўсё больш шкоднікаў прыбывае з поўдня. У далёкай перспектыве Беларусь можа застацца без елак зусім.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары