Карона важыць больш за два кілаграмы і насіць з нязвычкі яе цяжка.
Кароль Карл распавёў, як яго мама, каралева Вялікабрытаніі Лізавета II, рыхтуючыся да сваёй каранацыі, трэніравалася насіць карону, купаючы па вечарах сваіх дзяцей. Карона святога Эдуарда, ускладзеная на галаву брытанскага манарха падчас каранацыі, важыць больш за два кілаграмы, і насіць з нязвычкі яе няпроста, піша Бі-бі-сі.
Кароль таксама распавёў пра ўласную каранацыю і пра тое, як «крыху хваляваўся», надзяваючы цяжкую карону, і непакоіўся, ці не будзе яна «боўтацца».
Нягледзячы на каранацыю маці ў 1953 годзе (Карлу было ўсяго чатыры гады), ён, паводле яго слоў, да гэтага часу добра памятае многае пра падрыхтоўку да цырымоніі.
Кароль Карл падзяліўся сваімі ўспамінамі ў дакументальным фільме пра групу з 50 канадскіх жанчын, якія ў 17-гадовым узросце прысутнічалі на каранацыі памерлай каралевы Лізаветы II. У 2023 годзе дванаццаць з іх вярнуліся ў Лондан, дзе ўзялі ўдзел у нечаканым чаяванні з каралём Карлам.
«Я так добра памятаю ўсё гэта, бо памятаю, як мы з сястрой прымалі ванну па вечарах, — сказаў кароль Карл цяпер ужо пажылым канадскім гасцям, успамінаючы каранацыю яго маці. — Мама прыходзіла ў ванную ў кароне, каб патрэніравацца. Трэба прывыкнуць да таго, якая яна цяжкая».
Жанчынам зладзілі экскурсію па Букінгемскім палацы. Гэтыя сцэны былі зняты ў снежні 2023 года для дакументальнага фільма Coronation Girls.
Залатая карона святога Эдуарда XVII стагоддзя надзяваецца манархам у момант каранацыі і важыць 4,9 фунта (2,23 кг).
Але, пакідаючы Вестмінстэрскае абацтва пасля каранацыі, і кароль Карл, і яго маці Лізавета надзелі значна больш лёгкую імператарскую дзяржаўную карону.
«Вельмі важна насіць карону пэўны час, бо тады да яе можна прывыкнуць, — сказаў кароль Карл сваім гасцям. — Вялікая карона, якой вас карануюць, карона Святога Эдуарда, важыць 5 фунтаў. Яна значна цяжэйшая і вышэй, таму заўсёды ўзнікае пачуццё лёгкай трывогі, раптам яна пагойдваецца. Даводзіцца насіць яе, гледзячы простаперад сабой».
Кароль таксама ўспомніў пра сваю стрыжку падчас каранацыі маці і пра тое, «што зрабіў са мной цырульнік».
Дакументальны фільм Coronation Girls распавядае пра 50 жанчын з усёй Канады, якіх мясцовы бізнэсовец Гарфілд Уэстан за свой кошт адправіў на цырымонію каранацыі каралевы Лізаветы II.
Многія з іх ніколі раней не выязджалі за межы сваёй мясцовасці. Іх падарожжа ў Вялікабрытанію ў 1953 годзе азначала пераезд па чыгунцы і па моры, а затым сем тыдняў у Вялікабрытаніі.
Да таго часу ўсе яны яшчэ нават не бачылі тэлевізараў, таму паездка ў Лондан, упрыгожаны да каранацыі, стала для дзяўчат яркай падзеяй, якое зрабіла на іх велізарнае ўражанне.
У далейшым іх кар'еры склаліся па-рознаму: хтосьці стаў прафесарам, хтосьці актывістам руху за захаванне клімату, а хтосьці манашкай, але многія з іх падтрымліваюць сувязь адзін з адным.
У 90-хвілінным дакументальным фільме 12 пазасталых у жывых членаў групы (іх сярэдні ўзрост — 89 гадоў) распавядаюць аб праблемах, якія хвалююць іх у старэчым узросце.
Мінулай зімой яны прыляцелі ў Лондан, каб зноў зірнуць на славутасці, якія яны ўпершыню ўбачылі, будучы маладымі жанчынамі, уключаючы экскурсію ў Букінгемскі палац.
Падчас агляду палаца іх візіт быў спынены нечаканым запрашэннем выпіць гарбаты з каралём, дзе яны падзяліліся сваімі ўспамінамі пра падзеі 1953 года.
Каментары