Паглядзіце, як беларусы ўпарадкоўваюць старыя габрэйскія могілкі — розніца паміж «да» і «пасля» ўражвае
Доктарка-рэнтгенолаг Ганна Каравулава з Мінска, якая звычайна расказвае ў блогу пра ўнутраную кухню сваёй працы, паказала, як разам са студэнтамі габрэйскага культурнага цэнтра «Гілель» прыбірае закінутыя могілкі. Аказваецца, беларуска займаецца гэтым ужо на працягу пяці гадоў.
Гэтым разам працы адбываліся ў вёсцы Кублічы, што ў Ушацкім раёне Віцебскай вобласці. Тамтэйшыя могілкі датуюцца 1844—1920 гадамі.
Маладзёнам прыходзіцца не проста расчышчаць тэрыторыю, дзе прырода даўно ўзяла верх, ад багатай расліннасці, але і выкарчоўваць мацэвы (магільныя помнікі-камяні) з зямлі і спрабаваць аднавіць на іх надпісы на іўрыце з інфармацыяй пра пахаванага чалавека: хто гэта, чый сын ці дачка і ў якім годзе быў пахаваны.
Пры гэтым дата пахавання вылічваецца па спецыяльнай сістэме гематрыя, бо на камянях адсутнічаюць звыклыя нам лічбы — там выключна літары.
Для таго, каб пабачыць усе літары, выкарыстоўваюць пену. Пасля ачысткі помнікі фатаграфуюць і ўносяць у спецыяльны каталог, прысвойваючы ўласны нумар.
У межах праекта па аднаўленні габрэйскіх могілак, які называецца MEGA, ужо былі адрэстаўраваныя тысячы надмагілляў па ўсёй краіне — у Дзятлаве, Шацку, Зэмбіне, Міры, Моталі, Капылі і Вішневе, Брэсце. Падчас Другой сусветнай вайны і пасля яе былі знішчаныя многія аб’екты габрэйскай культуры і гісторыі — тыя ж помнікі маглі выкарыстоўваць для будаўніцтва хат ці дарог, сцяжынак у лесе. Вялікая ж частка з іх проста была «пахаваная» пад палямі і лясамі. Праз гэта многія нашчадкі габрэяў не могуць знайсці слядоў сваіх продкаў, хаця ведаюць, што тыя былі з Беларусі. Многім менавіта валанцёры ўпершыню даюць інфармацыю пра продкаў.
Каментары
Таму ні упэйнен ..па іх рэлігійных звычках гэта варта?
У Бабруйску Радаўніцу разам адзначалі але..зноў гэта у Беларусі .
Мне падаецца гэта ліцымерые ...
И где здесь беларусы?