Дадзеныя аб тым, што ахвярамі аднаго сталічнага педафіла стала ад 8 да 10 тысяч хлопчыкаў, агучылі на мінулым тыдні ў галоўным упраўленні крымінальнага вышуку МУС. Паводле інфармацыі ўпраўлення, 43-гадовы мужчына дзейнічаў у камандзе з 60-гадовым педафілам, якога ўжо асудзілі на 17 гадоў турмы. Але няўжо інфармацыя пра 8-10 тысяч яго ахвяр можа быць праўдай? Ці ўсіх іх удалося выявіць? Як выйшлі на гэтага фігуранта і яго ахвяр? У МУС распавялі TUT.BY пра гэта падрабязней.
Нагадаем, што першы фігурант справы, ужо асуджаны за педафілію 60-гадовы мужчына, выхоўваўся ў дзіцячым доме. Яго «напарнікам» па злачынстве таксама стаў выпускнік дзіцячага дома. З 1989 па 2002 год абодва былі тройчы судзімыя за ўчыненне распусных дзеянняў з непаўналетнімі і іншыя злачынствы. З 2002 па 2010 год мужчыны ў поле зроку праваахоўнікаў не траплялі. Паведамлялася таксама, што яны шукалі новых ахвяр на вуліцах сталіцы, а ў цёплы час года ездзілі па краіне, заводзілі знаёмствы з вясковай моладдзю. Падлеткам прадстаўляліся трэнерамі па веласпорце і футболе, запрашалі запісацца ў іх секцыю. У Мінску ў іх была своеасаблівая «майстэрня», куды яны і заманьвалі дзяцей. Для большай пераканаўчасці на сценах у майстэрні развесілі некалькі ровараў і плакатаў і купілі спартыўную форму — для сябе сіняга колеру, для сваіх падапечных — ружовага. Такія заняткі не выклікалі падазрэнняў нават у бацькоў, некаторыя з іх самі прыводзілі дзяцей на «трэніроўкі». Аднойчы двое сяброў не змаглі падзяліць паміж сабой аднаго з хлопчыкаў. У 2008 годзе яны разарвалі адносіны. Канфлікт прывёў да таго, што яны падзялілі паміж сабой раёны сталіцы, не прэтэндуючы на чужую тэрыторыю.
Як распавялі ў галоўным упраўленні крымінальнага вышуку МУС, другі фігурант справы ( назавем яго Аляксей ) « апранаў » не толькі маску спартыўнага трэнера, калі знаёміўся са сваімі ахвярамі.
« Ён падыходзіў да дзяцей пад рознымі маскамі. Напрыклад, на пляжы падыходзіў да дзяцей і казаў, што ён вучоны, яму для нейкіх лабараторных даследаванняў патрэбна сперма хлопчыкаў. Абяцаў за гэта даць ім па 50 тысяч. Адводзіў усіх дзяцей у кусты, усе здымалі штаны і г.д. Падрабязнасці апісваць тут не трэба. Яшчэ адна падстава — падзарабіць на будоўлі ў дамах. Прыводзіў да гаспадара дома, той даваў ім працу і, каб дзеткі не падарваліся, правяраў з «добрымі намерамі» ў іх пахвінную вобласць. Казаў ім, маўляў, трэба паглядзець, каб кілы не было. Ну а трэці варыянт — правераны і які працуе — прадстаўляўся трэнерам. Казаў: «Будзеш вялікім спартсменам, таму што вялікіх спартсменаў у Беларусі няшмат. А вось у цябе добрыя задаткі — вунь якія мышцы!» Для бацькоў, якія ведалі, што сын ходзіць падпрацаваць летам на будоўлю ці спортам займаецца з трэнерам не стала гэта трывожным сігналам. Яны сапраўды лічылі, што дзеці займаліся справай», — кажа старэйшы оперупаўнаважаны ГУУР КМ МУС.
Аляксей, якога дапрошвалі ў міліцыі, прызнаўся, што ў яго самога першы гомасэксуальны досвед быў у 12 гадоў, пасля якога ён зразумеў, што ён — гамасэксуаліст. Распавёў і пра тое, што ён, як і яго ўжо асуджаны «змоўшчык», падвяргаўся гвалту ў дзіцячым доме. Калі Аляксей пакінуў сцены дзіцячага дома, з'ехаў вучыцца ў Расію, там скончыў два курсы юрыдычнага факультэта, але потым кінуў вучобу і вярнуўся ў Беларусь. Ужо на радзіме Аляксей нідзе не працаваў, жыў тым, што краў з крамаў і прадаваў крадзенае бабулям на вуліцах.
Як атрымалася на яго выйсці, аператыўнікі не гавораць. «Пацярпелыя ў яго — хлопчыкі 12-17 гадоў. Асноўная маса ахвяр — 11-14 гадоў. Усе ўстаноўленыя эпізоды пачаліся з 2002 па 2012 год. Жалезнага пацвердзіліся 83 факты».
- Але няўжо там была такая вялікая колькасць у 8-10 тысяч? Як з'явілася гэтая лічба?
- Ён вёў дзённік і запісныя кніжкі. У дзённіку ён пісаў імёны, прозвішчы дзяцей, коратка абазначаў, што ён зрабіў з імі. Колькасць імёнаў я па галачках лічыў, адзначаных у дзённіку. Акрамя таго, у яго былі тэлефонныя даведнікі. У гэтых блакнотах ён пісаў імёны і прозвішчы дзяцей з нумарамі тэлефонаў і дадзенымі бацькоў. Пры ператрусе быў знойдзены гэты апошні даведнік, там было 1300 імёнаў. У дзённіку ў яго былі запісы пра тое, што менавіта тэлефонныя кнігі з дадзенымі дзяцей ён вядзе да таго моманту, пакуль яны не вырастуць, а потым выкідвае іх. Гэта значыць, ужо ў 16-17 гадоў хлопчыкі яму былі не цікавыя. Такіх кніг, мяркуючы па запісах у дзённіку, ён выкінуў ўжо шэсць. Вось 1300 памножыць на 6 — гэта ўжо амаль 8 тысяч дзяцей. То бок, гэтая лічба разам з тымі, каго мы адшукалі не праз запісныя кнігі, — гэта мінімум. Бывала, за дзень у яго даходзіла да дзесяці хлопчыкаў. Усяго атрымалася вызначыць дакладна 54 ахвяры, якія далі паказанні і будуць выступаць у судзе.
Дарэчы, і Аляксей, і ўжо асуджаны яго «змоўшчык» працавалі па адной і той жа схеме. Што тычыцца першага фігуранта, то вызначыць дакладную колькасць яго ахвяр так і не ўдалося. Злачынец адмовіўся назваць дакладную колькасць пацярпелых падлеткаў. У знойдзеных блакнотах, куды ён таксама запісваў імёны, прозвішчы, узрост і месца жыхарства дзяцей, выяўлена каля 800 імёнаў. Як паведамлялася раней, у міліцыі мяркуюць, што гэтая лічба нашмат большая: дзве запісныя кніжкі, якія педафіл пачаў весці яшчэ ў пачатку 2000-х гадоў, знішчаны. Многія пацярпелыя — на дадзены момант ужо паўналетнія — адмовіліся даваць паказанні.
- Як доўга вы займаліся гэтай справай? Як вы размаўлялі з ахвярамі?
- Максімум па тры чалавекі ў дзень дапытваў. Часам больш. Допыты толькі з адным чалавекам доўжыліся гадзіны па чатыры. А менш і быць не магло: першую гадзіну мы размаўлялі пра птушак, пра надвор'е, потым — пра хобі, а затым плаўна пераходзілі да спорту, трэнераў і г.д. Некаторыя, калі разумелі, пра каго гаворка, спачатку бянтэжыліся, маўчалі… Але потым прызнаваліся. Непаўналетнія на допыты прыходзілі з бацькамі. Мамы тут пад дзвярыма валяр'янку пілі, таты паліць бегалі. Для іх гэта было неапісальным шокам. Каля 600 чалавек сказалі, што не ведаюць такога чалавека і ў дачыненні да іх нічога не здзяйснялася. Але настойваць я не хацеў, таму што мне трэба была цвёрдая згода кожнага даць гэтыя паказанні. Інакш потым гэты чалавек проста адмовіцца ад сваіх паказаннняў у судзе.
- А той, хто пагадзіўся ўсё ж такі, якія ў іх былі матывы ісці да канца?
- Я думаю, пачуццё помсты, якое ў іх было большым за пачуццё страху. Бо многія на той момант былі 12 -13-гадовымі пацанамі, якім сёння па 20-25 гадоў. Яны ўжо ўсведамляюць, што тады былі дзецьмі (самай маленькай ахвяры было 7 гадоў), няздольным супраціўляцца, не разумелі, што тое, што рабілі з імі, — дрэнна. А зараз яны гэта разумеюць. Тыя, хто адмовіўся даваць паказанні, а не жадалі гэтага рабіць таму, што ў іх ужо сям'і і яны не хочуць да гэтага вяртацца. Частка з іх у прыватных гутарках пацвердзілі, што тое ж самае здаралася і з імі, але афіцыйна даваць паказанні адмовіліся.
Справа 43-гадовага Аляксея ўжо перададзена ў адзін са сталічных судоў, але калі пачнецца яе разгляд — невядома. Справа ў тым, што псіхіятрычная экспертыза паказала, што ў ходзе следства ў Аляксея з'явілася псіхічнае расстройства і яму неабходна лячэнне. «Але самае галоўнае, што на момант здзяйснення злачынстваў ён ўсведамляў свае дзеянні. Гэта таксама паказала экспертыза. Таму перад судом ён усё ж такі паўстане. Медыкі кажуць, што тое псіхалагічнае расстройства, якое з'явілася ў яго, лечыцца даволі хутка», — кажа старэйшы оперупаўнаважаны.
Адзначым, што Аляксей цалкам адмовіўся ад дачы паказанняў. Ці будзе ён выступаць у судзе, таксама невядома.
Чакаецца, што суд пачнецца не раней, чым праз паўгода. Судовы працэс пры гэтым можа ісці і зусім больш за год. Напрыклад, па ўжо асуджаным 60- гадовым педафіле справа разглядалася год — у судзе выступілі 34 яго ахвяры.
Беларускае заканадаўства ў дачыненні да педафілаў пакуль лаяльнае: максімальнае пакаранне, якое прадугледжана за педафілію — 15 гадоў пазбаўленне волі. Многіх прысуджаюць да значна меншага тэрміну. У мінулым годзе МУС унёс у Палату прадстаўнікоў прапановы, якія прадугледжваюць узмацненне жорсткасці пакарання з пяці да дзесяці гадоў пазбаўленне волі за палавыя адносіны з падлеткамі, якія не дасягнулі 16 гадоў. Акрамя таго, нядаўна дэпутаты ініцыявалі ўзмацненне адказнасці за разбэшчванне дзяцей бацькамі і асобамі, адказнымі за іх выхаванне.
«А што ў вас за праблемы? Далёка да Мінска ці няма каму падвезці?» Публічная пікіроўка Лукашэнкі і Пашыняна12
Каментары