«Prablema «saŭkoŭ» nie ŭ tym, što jany chočuć nazad u SSSR»
Dosyć pierahledzieć savieckija ž kinafilmy, kab uspomnić, jakim panyłym było savieckaje žyćcio, piša čytač NN Mika.
Prablema «saŭkoŭ» nie ŭ tym, što jany chočuć nazad u SSSR. Prablema «saŭkoŭ» u tym, što jany chočuć, kab i astatnija znoŭ žyli hetak ža, jak jany.
A lepš — usio-tki kryšačku horš: i za ścienku davali źvierchu stolnik, a jany tolki piaćdziasiat, i ŭ śviaty b jeli «małočnuju», a jany — syravendžanuju, i jeździli b na «maskvičach», a jany — na «žyhulach», i maroziva b kuplali małočnaje, a jany — śmietankovaje…
Jany vydatna ŭśviedamlajuć, što śviet tady byŭ šery, panyły i ŭbohi — dosyć pierahledzieć savieckija ž kinafilmy, jakija zusim nie paklopničali na režym.
«Ironija losu»: meblevy harnitur tolki za chabar, francuzskija duchi — heta niešta niejmaviernaje, Ipalit chvalicca — u jaho jość dublonka i mašyna.
«Samaja čaroŭnaja i pryvabnaja»: džynsy 150 rubloŭ u śpiekulanta, «žyhuli-siamiorka» — supiermašyna, ale zatoje haziroŭka biaspłatnaja i ŭ pinh-ponh možna hulać choć da pasinieńnia: praca nie voŭk, nikudy nie źbiažyć.
«Vakzał dla dvaich»: kali ŭ ciabie jość videamahnitafon — ty karol, žyćcio ŭdałosia. Ale ŭ restaran — ci «na łapu» šviejcaru, ci pa znajomstvie.
Pralnuju mašynu kupić — pa znajomstvie ci pa zapisie. Potym jašče pašancuje, kali jana pracavać budzie, jak maje być.
Televizar — abo ź vitryny, killed in assembly i padšamanieny naŭprost u kramie, abo čakaj pa zapisie. Znoŭ ža, kali pałamać — dzie ŭziać zapčastki, bo našto ž rabić zapčastki, jakija nie iduć u płan, kali ź ich možna sabrać jašče adnu adzinku tavaru «ŭ płan»?
Ale zatoje možna było hanarycca. O tak! Nie kosmasam, nie mirnymi inicyjatyvami i ŭžo, viadoma, nie dapamohaj usiakim brackim Samali i Jemienam, jakija navat nie zaŭsiody na karcie znojdzieš. Ja vas malu — hetym hanarylisia tolki ŭ «Praŭdzie» i navinach pa pieršym (i šmat dzie adzinym) kanale.
Hanarylisia — džynsami, impartnym botami, usiakaj deficytnaj fihnioj typu niejłonavych kašul, jakija dobra kali raz apranaŭ, usiakaj nieajčynnaj meblaj — i jana realna vyhladała jak mebla, a nie kašmar dyzajniera, usim, što možna było pamacać, na stoł pastavić — ale tak, kab u astatnich nie było, a było tolki ŭ ciabie.
Deficyt prajšoŭ, a žadańnie pamieracca nikudy nie dziełasia, u adroźnieńnie ad mahčymaściaŭ. Što robić narmalny čałaviek? Źmianiaje staŭleńnie da situacyi. Što robić «savok»? Sprabuje śpichnuć navakolnych u brud, kab samomu ŭ biełym krasavacca.
P.S. 1979 hoda naradžeńnia, vialikaj stałovaj łyžkaj, viadoma, nie siorbaŭ, ale tak, čajnaja taksama dastałasia. Voś žonka, rodam z zakrytaha horada — paśpieła pasiorbać i vialikaj — čaho varty choć by dazvoł na toje, kab kupić bilet na ciahnik? Surjozna. Biez durniaŭ. Niama dazvołu — z horada tupa nie źjedzieš.
-
«Jak možna raźvivacca ŭ takoj sistemie?» Ekanamist krytykuje madeli, jakija ličylisia ŭzoram paśpiachovaści
-
Jakija vybary, takija i scenary. Čamu adrazu dva sparynh-partniory Łukašenki źniali svaju kandydaturu
-
Opcyi admaŭčacca ŭ spartsmienaŭ bolš niama. Ciapier nie tolki «nada», ale i pa pieršym ščaŭčku
Kamientary