Reštki siadziby ŭ Ručycy na Vilejščynie ŭnieśli ŭ śpis kaštoŭnaściaŭ
Uklučeńnie histaryčnaha pomnika ŭ śpis adbyłosia zhodna z aficyjna apublikavanaj pastanovaj Ministerstva kultury Biełarusi № 85 ad 2 listapada. Dakumient raźmieščany na Nacyjanalnym pravavym partale, piša «Rehijanalnaja hazieta».
U zonu achovy nieruchomaj materyjalnaj historyka-kulturnaj kaštoŭnaści traplajuć vadajom, reštki dźviuch kaplic i carkva ŭ Ručycy (były majontak Hanuta).
Adzin z samych vieličnych majontkaŭ Vilejščyny ŭ Hanucie (siońnia vioska Ručyca) pabudavaŭ u 1765 hodzie architektar ź Italii. Jaho zaprasiŭ tahačasny haspadar Tadevuš Ahinski. A siadziba Hanuta była ŭvohule viadomaja ad pačatku XVI stahodździa. Majontak, pabudavany ŭ 1765-m, składaŭsia z pałaca i haspadarčych pabudoŭ.
Siońnia pra byłuju vielič nahadvaje napaŭrazburanaja kaplica, a taksama reštki brovara i panskaha młyna. Na miescy pałaca — zarosły ŭzhorak.
Kampazitar i dypłamat Michał Kleafas Ahinski staŭ haspadarom majontka ŭ 1814 hodzie, atrymaŭšy Hanutu ŭ spadčynu ad svajakoŭ. Apošnim uładalnikam Hanuty byŭ rod Vałovičaŭ.
Majontak značna paciarpieŭ u Pieršuju suśvietnuju, ale byŭ adnoŭleny. Kančatkova Hanutu źniščyli ŭ 1943 hodzie. Tady źniščali šmatlikija panskija siadziby.
Uvosień 2020 hoda adzin sa słupoŭ kaplicy XVIII stahodździa ruchnuŭ. Tady ž u Vilejskim rajvykankamie žurnalistu «Rehijanalnaj haziety» paviedamili, što buduć šukać hrošy, kab umacavać dach, bo mahli zvalicca astatnija słupy kaplicy. A jašče — dabivacca, kab zrabić achoŭnuju zonu, bo biez hetaha byli niemahčymyja prajektnyja raboty.
Kamientary