U Biełarusi adkryty asieńnie‑zimovy siezon palavańnia na pušnych žyvioł: zajca‑bielaka, zajca‑rusaka, vaviorku, tchara, amierykanskuju norku, harnastaja, kunicu.
Jak paviedamiŭ Dźmitryj Zubko ź Biełaruskaha tavarystva palaŭničych i rybałovaŭ, na zajca‑bielaka i zajca‑rusaka dazvolena palavać u śvietły čas sutak. Zajcaŭ možna zdabyvać zbrojnym sposabam, u tym liku z palaŭničymi sabakami, z padychodu i zahonu, a taksama biazzbrojnym sposabam z chortami i łoŭčymi ptuškami.
Na vaviorku, tchara, amierykanskuju norku, harnastaja i kunicu dazvolena palavać u śvietły čas sutak zbrojnym sposabam, u tym liku z palaŭničymi sabakami, a taksama z prymianieńniem pastak.
Siezon palavańnia na pušnych žyvioł budzie doŭžycca da apošniaj niadzieli studzienia.
Praciahvajecca siezon palavańnia na łasia, alenia, kazulu i dzika, jaki byŭ adkryty ŭ kastryčniku. Akramia taho, dazvolena zdabyča «niepažadanych» vidaŭ žyvioł. Da takich vidaŭ u Biełarusi adniesieny voŭk, lisica, janotapadobny sabaka, šeraja varona, saroka, šeraja čapla i bakłan.
Kamientary