Nie budź jak Saładucha. Što nie tak z «jadziernym» adbielvańniem zuboŭ
Biełyja roŭnyja zuby — adzin z must-have sučasnaha stylnaha vobraza. I ŭsio ž časam navat samyja darahija viniry abo adbielvańnie mohuć źvieści na ništo ŭsie namahańni vyhladać śvieža i modna. Raźbirajemsia, čamu tak adbyvajecca, na prykładzie Alaksandra Saładuchi.
Jak adbielvańnie ŭvajšło ŭ modu
Niahledziačy na toje, što pryrodny koler zubnoj emali daloki ad instahramnych standartaŭ, biełaśniežnaja ŭśmieška stała simvałam zdaroŭja, pośpiechu i ŭpeŭnienaści ŭ sabie.
Pryniata ličyć, što hetaja moda źjaviłasia ŭ Halivudzie: u 50-ja niepaŭtornaja Merylin Manro dziviła hledačoŭ uśmieškaj koleru papiarovaha lista i stymulavała ich nadavać bolš uvahi pryhažości svajho rota.
Jašče niekalki stahodździaŭ tamu ludzi niaredka pamirali ad raznastajnych zubnych infiekcyj, a adsutnaść zuboŭ ličyłasia całkam narmalnaj źjavaj amal da pačatku 1800-ch hadoŭ.
Naprykład, Ludovik XIV, toj samy Karol-Sonca, taksama byŭ biazzubym. U junyja hady manarch vielmi lubiŭ sałodkaje, da taho ž karystaŭsia žudasnym zubnym paraškom, jaki choć u karotkačasovaj pierśpiektyvie i pazbaŭlaŭ jaho ad nastupstvaŭ cukru, ale razam z hetym ździraŭ z zuboŭ emal.
Stamatołahi XVII stahodździa ŭžo viedali, što ciomny nalot moža być krynicaj niebiaśpiečnych infiekcyj, tamu, kab praduchilić ich raspaŭsiudžvańnie, vyrašyli vydalić Ludoviku ŭsie chvoryja zuby — takich da taho momantu ŭ karala ŭžo było šmat.
U tyja časy padobnaja apieracyja bolš nahadvała katavańnie, čym miedycynskuju praceduru — abiazbolvalnaha jašče nie isnavała, jak i bolšaści sučasnych pryład. U vyniku karalu złamali nižniuju skivicu, a ź vierchniaj, razam z adnym asabliva mocnym zubam, vypadkova vyrvali častku nioba. Z tych časoŭ na partretach francuzski karol malavaŭsia z hustymi vusnami.
Zrešty, čaściej prablemy stamatałahičnaha charaktaru śviedčyli nie pra bieźlimitny dostup da cukierak, a pra hienietyčnyja zachvorvańni. Kryvyja ciomnyja zuby sihnalizavali patencyjnamu partnioru, što zavodzić dziaciej z čałaviekam nie varta.
Zrazumieła, tyja, kamu nie pašancavała z uśmieškaj, šukali sposaby papravić svajo niezajzdrosnaje stanovišča i byli hatovyja vykładvać kruhłyja sumy na pakutlivyja pracedury. Tak naradziłasia estetyčnaja stamatałohija, a razam ź joj i pakazčyk sacyjalnaha statusu čałavieka praz uśmiešku.
Kažučy koratka, ciapier my nie saromiejemsia nasić brekiety tamu, što viedajem, kolki kaštuje artadantyčnaje lačeńnie. Jak i stahodździ tamu, roŭnyja biełyja zuby siońnia — prerahatyva «krutyšoŭ» z zarobkam vyšej za siaredni. Tamu patrapić u hetyja šerahi čakana žadajuć usie.
Daśledavańnie American Academy of Cosmetic Dentistry tłumačyć pavalnaje žadańnie adbialić zuby inšymi sacyjalnymi faktarami. Ich praca pakazała, što ludzi ź niepryvabnaj uśmieškaj majuć ciažkaści z adaptacyjaj u kalektyvie i navat padviarhajucca dyskryminacyi na pracy. Niadziŭna, što papularnaść adbielvajučych pracedur z pačatku stahodździa ŭ Amierycy vyrasła na 300%.
Što nie tak z uśmieškaj Saładuchi
Z časam u estetyčnaj stamatałohii źjaviŭsia asobny termin, jaki aznačaje nienaturalny koler zuboŭ — «fajansavaja ŭśmieška». Tak kažuć, kali biełaśniežnyja zuby bolš padobnyja da elemienta santechniki.
Ludzi zaŭvažajuć hety dysanans z-za tonkich pracesaŭ, jakija adbyvajucca ŭ mozhu ŭ momant, kali my aceńvajem źniešnaść inšaha čałavieka. Usio, što adroźnivajecca ad normy, instynktyŭna vyklikaje ŭ nas naściarožanaść i pytańni nakont zdaroŭja. Tamu, kali my bačym nienaturalnuju «kieramiku», mozh sihnalizuje, što hetyja zuby «nie svaje».
Da taho ž «fajansavaja ŭśmieška» moža padkreślivać niemałady ŭzrost.
Ślapučaja ŭśmieška kaža i pra adsutnaść hustu dy dahledžanaści — što nie śmiarotna, ale nie dadaje plusaŭ imidžu.
Tamu kali nie žadajecie, kab vas ličyli biezhustoŭnym, nie budźcie jak Saładucha — i pry nieabchodnaści vybirajcie bolš naturalnyja adcieńni zubnoj emali.
«Na praciahu 30 hadoŭ niezaležnaści biełaruskamoŭnyja biuleteni zadavalniali ŭsich». Kamunisty abvinavacili Bondaravu ŭ raspalvańni varožaści na moŭnaj hlebie1414
Kamientary