U Čačerskim rajonie viaskoŭcy razhledzieli ŭ duple čałaviečy tvar, rajonka havoryć pra «cud»
U vioscy Dabryń Čačerskaha rajona jość pachavańnie časoŭ vajny, tut spačyvajuć rasstralanyja niemcami ŭ 1942 hodzie maładyja mužčyny i junaki. Ciapier ža, jak piša miascovaja rajonka, «niadaŭna tut na zrezie biarozy znajšli malunak, jaki nahadvaje tvar mužčyny».
Ludzi, jakija z hetym sutyknulisia, źviarnulisia pa tłumačeńni ŭ carkvu, ale «carkoŭnyja słužki nie nadajuć zdareńniu značeńnia i tłumačać heta zvyčajnaj hulnioj pryrody».
Ale aŭtarka artykuła ŭ rajoncy nie adčajvajecca:
«A ŭžo vieryć u cud ci nie — vyrašać kožnamu indyvidualna. Ale ŭžo sapraŭdy maci-pryroda moža ŭrazić i šakavać. Treba tolki heta zaŭvažyć».
U jakaści paralelaŭ pryvodziacca pryrodnyja dzivy va ŭsim śviecie: voziera Chiler u Aŭstralii ź jarka-ružovym koleram vady, skała Janardah u Azierbajdžanie, jakaja haryć, amierykanskaje voziera Krejter u vyhladzie serca, a taksama hihanckija siekvoi ŭ ZŠA.
Nu i, viadoma, «asablivuju cikavaść majuć ludzi da nibyta likaŭ śviatych, jakija prajaŭlajucca na zrezach abo złomach nasadžeńniaŭ». Jak prykłady zhadvajucca «padabienstva abrysaŭ Baharodzicy ź niemaŭlom na miescy śpiłavanaha suka ŭ vioscy Hubarevičy Chojnickaha rajona. Niešta padobnaje było zafiksavana i na staroj saśnie ŭ Baranavičach».
Jak ciapier vyhladaje palitźniavoleny Juraś Ziankovič. Jon nie ŭ robie, a ŭ cyvilnym kaściumie10
Kamientary