Takarčuk: Ja prašu mamu i ŭsich prašu pisać na pamiłavańnie. Treba vyjści luboj canoj
U novym vypusku TOKu viadomaja błohierka Volha Takarčuk vykazała svaju pazicyju adnosna mahčymych šlachoŭ vyzvaleńnia palitviaźniaŭ.
Maci Volhi Takarčuk zatrymali 23 studzienia 2024 hoda i abvinavacili ŭ sadziejničańni ekstremisckaj dziejnaści. Žančyna atrymała try hady kałonii.
«Ja vielmi prašu ciapier mamu pisać na pamiłavańnie. I jana budzie pisać. Ja ŭvohule ŭsich ludziej prašu pisać na pamiłavańnie. Tamu što ŭ hetaj situacyi treba vyjści luboj canoj, zachavać luboj canoj svajo zdaroŭje», — havoryć błohierka.
Volha ŭdakładniaje, što jaje mama maje chraničnyja chvaroby, tamu błohierka budzie staracca, kab jaje ŭnieśli ŭ humanitarny śpis.
«Ja vielmi spadziajusia, što pa pamiłavańni chacia b našych piensijanieraŭ, ludziej z zachvorvańniami vypuściać. Jany buduć pisać i ich vypuściać. Tamu što Łukašenku ciapier važna pakazać pierad Zachadam jaki jon kłasny, jakija my ŭsie byli «abkuranyja» i ciapier užo ŭsie pryjšli kajacca», —
havoryć Takarčuk i vykazvaje ŭpeŭnienaść, što Zachad «na hetuju tannuju hulniu nie paviadziecca».
«Jamu ciapier nie vyhadnyja, nie daj Boh, niejkija dadatkovyja śmierci. Bo ab čym tady možna havaryć z tym ža Zachadam? Ab niejkim źniaćci sankcyj ci pryznańni jaho lehitymnym pradstaŭnikom respubliki, kali ŭ ciabie pamirajuć piensijaniery ci ludzi, jakich ty ŭziaŭ u zakładniki z ankałahičnymi zachvorvańniami. Tamu ja vielmi spadziajusia, što chacia b niejkuju častku takich ludziej buduć vypuskać», — havoryć Volha Takarčuk.
Žančyna adznačaje, što pra prablemu palitviaźniaŭ treba havaryć «šmat i vielmi hučna», kab Łukašenka «razumieŭ, što heta na paradku dnia, što my danosim Zachadu, jak i z kim jon abychodzicca. Što kali jon ich nie vypuścić, to ni pra jakija pieramovy pamiž režymam i Zachadam razmovy iści nie moža».
Hladzicie całkam:
Takarčuk: Moža, za Jahorava prahałasavać, jaki budzie Łukašenku nohi całavać? Jazyki paadryvać by hetym hałasunam
Maci błohierki Volhi Takarčuk dali try hady kałonii
«Maci Volhi Takarčuk u kamiery padaryła mnie svaje škarpetki. Jany mianie vyratavali». Žančyna čatyry hady dapamahała palitviaźniam, ciapier cudam uratavałasia
Ejsmant: Nijakich vybačeńniaŭ Łukašenka Zialenskamu nie prynosiŭ, bo prasić prabačeńnia nam niama za što64
Kamientary