Łukašenka razyhravaje tuju samuju kartu, jakuju vykarystoŭvaŭ Miłošavič
U takoj situacyi Jeŭrasajuz pavinien havaryć adnym hołasam. Piša Barys Tumar.
Kožny raz pierad vybarami raptam abvastrajecca «polskaje pytańnie», jak u Sierbii abvastrałasia ałbanskaje.
Patrebny vorah, a mienšaść — zaŭždy zručny vorah.
A pytańnia to i nie było, pakul nie pačali adbirać Polskija damy i zmahacca z Sajuzam palakam tymi ž mietadami, jakimi zmahalisia z Sajuzam piśmieńnikaŭ i
Palaki, jak i piśmieńniki, jak i pravabaroncy majuć prava jadnacca ŭ jakija chočuć asacyjacyi. Nie ŭładam vyznačać, kamu kiravać Sajuzam palakaŭ i chto maje prava ŭvachodzić u Sajuz piśmieńnikaŭ.
Hulni na nacyjanalnych pačućciach kiepska skančajucca.
Sierbija ŭ vyniku šašniaŭ Miłošaviča straciła terytoryju, i, zdajecca, niezvarotna.
Ad Biełarusi nijakija ziemli nie adarvucca. Choć u Rasiisioj-toj vielmi mocna chacieŭ by takoha scenaru, bo heta lehitymizavała b vialiki pieradzieł Uschodniaj Jeŭropy i Jeŭrazii, da jakoha ruki češucca. Ale nie adarvucca, bo palaki ni ŭ adnym rehijonie nie składajuć bolšaści i bo biełaruskija palaki pieravažna razmaŭlajućpa-biełarusku .
Biełaruś stracić toje, što časam važniejšaje za terytoryi — Biełaruś stracić čas.
Elehantnyja pieramohi dastajucca canoj adčužeńnia ad Jeŭropy i čarhovaha zamarožvańnia kantaktaŭ ź ES, da jakoha niepaźbiežna pryviadzie taŭkanina vakoł Doma Polskaha ŭ Iviancy.
Što ž, u takoj situacyi Jeŭrasajuz pavinien havaryć adnym hołasam i ŭ spravie palakaŭ, i ŭ spravie biełaruskaj kultury, i ŭ spravie palitviaźnia Aŭtuchoviča. Heta najlepšaje, što jon moža zrabić i dla palakaŭ, i dla biełarusaŭ.
Ciapier čytajuć
«Patraciła 300 rubloŭ — a jašče tolki siaredzina červienia!» Biełarusy abmiarkoŭvajuć vydatki na pakos travy i dzielacca łajfchakami3
Kamientary