Pahladzieli chitovy sieryjał «Dyskłejmier» z Kiejt Błanšet, źniaty pa brytanskim biestselery

U hałoŭnaj roli siamisieryjnaha «Dyskłejmiera» — Kiejt Błanšet, uładalnica dvuch «Oskaraŭ» i jašče šaści naminacyj na zapavietnuju statuetku. Błanšet hraje znakamituju žurnalistku Ketryn Revienskroft. Heta pryznanaja prafiesijanałka, jakaja, zdajecca, pryśviačaje bolš uvahi karjery, čym siamji — niezdarma ŭ jaje składanyja adnosiny z ułasnym synam.

Adnaho dnia Ketryn atrymlivaje pa pošcie knihu i z žacham daznajecca, što heta historyja pra jaje. Adnak aŭtar vybraŭ dla apoviedu zusim nie historyi jaje žurnalisckich pieramoh, a niešta našmat bolš ciomnaje, što sama žančyna vyrašyła pakinuć u minułym. Jon vyciahvaje na śviatło jaje intryžku 20-hadovaj daŭniny, i ciapier Ketryn musić pabačyć nastupstvy toj historyi.

Dla jaje heta tym bolš baluča, što ŭ zvyčajnym žyćci jana stvaryła svoj biezdakorny vobraz. U sieryjale nieadnarazova kažuć pra natchnieńnie — Ketryn stała natchnieńniem i dla ŭłasnaha muža, i dla kaleh pa žurnalisckaj supolnaści. Zły žart losu, što i taja častka jaje žyćciovaj historyi, jakuju jana chacieła b schavać i ad siabie samoj, stała natchnieńniem, dy jašče i dla cełaj knihi.

Sieryjał źniaty pa adnajmiennaj knizie-biestseleru ad brytanskaj piśmieńnicy Reni Najt. Reni, sama byłaja žurnalistka, dałučyłasia da kamandy pradziusaraŭ sieryjała.

«Dyskłejmier» — vielmi spakojny sieryjał, i z-za hetaha jaho moža być niaprosta hladzieć. Jak žyćciovyja pierypietyi redka zdarajucca ŭ vyhladzie ekšn-scen, tak i padziei «Dyskłejmiera» padadzienyja źniešnie prosta i niemudrahielista, chacia havorka idzie pra sapraŭdnyja trahiedyi. Bolš miesca tut addadziena psichałahizmu, i Kiejt Błanšet vydatna hraje rolu žančyny, čyj śviet razvalvajecca na kavałki, a jana i nie viedaje, jak ich skleić nazad. 

Za vobrazam paśpiachovaj žurnalistki Ketryn chavaje ŭłasnyja strachi, jakim nie daje rady. I voś cikava: chacia jana zrabiła sabie imia jak zmaharka za praŭdu, joj nie chapaje mocy, kab sutyknucca z praŭdaj ź jaje ŭłasnaha žyćcia.

U sieryjała nieliniejnaja pabudova. Padziei razvaročvajucca ŭ dźviuch časovych płoskaściach — u ciapierašnim časie, kali Ketryn atrymlivaje tuju samuju knihu, i 20 hadoŭ tamu, kali na italjanskim uźbiarežžy jana sustrakaje maładoha Džonatana.

Pavialičyć

Akramia hetaha, «Dyskłejmier» — vielmi ciahučy apovied z pavolnym dziejańniem, i kamuści moža padacca, što było b praściej upichnuć usio ŭ paŭnamietražku. Moža, jano i tak, ale tady b historyja straciła bahata ad svajho psichałahizmu. Nie abaviazkova tłumačyć hledaču prostaj movaj dramu hałoŭnych hierojaŭ, možna dać publicy prastoru i čas, kab prapuścić historyju praź siabie.

Kali zasumavali pa pryhažości, nie prapuskajcie «Dyskłejmier», bo sieryjału paščaściła z hałoŭnym apierataram. Im staŭ Emanuel Lubiecki, uładalnik troch «Oskaraŭ», jaki źniaŭ u tym liku nievierahodnyja pa vizuale «Dreva žyćcia» (2011) i «Hravitacyju» (2013). I jon nie rasčaroŭvaje, bo źniaty sieryjał nasamreč pryhoža — što kazać pra adnu tolki scenu z Ketryn u mory, dzie jana znajomicca z Džonatanam.

Za režysuru adkazvaje inšy askaranosny mieksikaniec, Alfonsa Kuaron, jaki adchapiŭ dźvie statuetki za tuju ž samuju «Hravitacyju».

Vy nie pavierycie, chto hraje muža Ketryn — u padabcasnaha maŭčuna ŭvasobiŭsia Saša Baron Koen, lehiendarny brytanski komik, jaki pieratvaryŭsia z časam u hienijalnaha dramatyčnaha akciora. 

Kab uvasobić Styviena Bryhstaka, antypod Ketryn i niaščasnaha baćku Džonatana, Kuaron źviarnuŭsia da małaviadomaha ŭ nas akciora Kievina Klajna, čyje zornyja hady pryjšlisia jašče na 90-ja. Supraćstajańnie Klajn dy Błanšet robiać hetuju dramu efiektnaj i takoj, što supieražyvaješ usim udzielnikam historyi. 

Atrymałasia historyja nie dla ŭsich, heta dakładna. Ale jaskravaj vizualnaj častki, akciorskaj pracy i trahičnaha siužetu chopić, kab zadavolić hledača, jaki cenić psichałahičnyja sieryjały.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0