Jarmošyna: Pretendenty ŭ 2020 — vyradki. A ja ŭratavała krainu ad hramadzianskaj vajny
Byłaja staršynia Centrvybarkama raskazała, jak jana ŭsprymała padziei 2020 hoda. Jana vystupała ŭ Pinsku ŭ ramkach ahitacyjnaha tura prapahandystaŭ u padtrymku Alaksandra Łukašenki i nie abmiažoŭvała siabie ŭ vyrazach.
«Kali ŭ mai 2020 hoda byli abvieščanyja vybary, pačałosia abvastreńnie. Da nas stała prychodzić hrupa spadara [Mikoły] Statkieviča, takoha palityka krajnie ahresiŭnaha. Było padadziena paŭsotni zajaŭ ab rehistracyi inicyjatyŭnych hrup pa vyłučeńni kandydatami ŭ prezidenty — to-bok pa zbory podpisaŭ. My vydatna bačyli, što taja kolkaść vyradkaŭ, jakaja padavałasia, heta samy elemientarny sabataž, sprabujuć zavalić CVK, kab jana zavaliła svaju pracu».
«U hrupu Statkieviča ŭvachodzili ludzi, jakija byli kantaktami pieršaha ŭzroŭniu. Jany nie mieli prava ŭvohule vychodzić u hramadskija miescy. I voś jany prychodzili — asabliva adna takaja fielčarka z Homiela z chutkaj dapamohi. Jaje adchilili ad pracy jak kantakt pieršaha ŭzroŭniu, a jana pryjazdžała [da nas], i było takoje ŭražańnie, što jana sprabuje nas usich zarazić niejkim čynam, hety virus pieradać. Darečy, jana daŭno źbiehła ŭ Polšču. Nie viedaju, niedzie tam prabirki myje. Kinuła siamju, troch dziaciej. Byli takija adyjoznyja ahresiŭnyja ciotki».
«Mnie było niaciažka pracavać, ja atrymlivała zadavalnieńnie. Tak, 2020 hod mianie nadłamaŭ. Šmat u čym jon padarvaŭ upeŭnienaść u sabie. Zadavolenaja ja tolki tym, što, mahčyma, uratavała krainu ad hramadzianskaj vajny. Prynamsi, ja hetamu spryjała».
Lidzija Jarmošyna naradziłasia 29 studzienia 1953 u Słucku. Skončyła jurydyčny fakultet Kalininhradskaha dziaržaŭnaha ŭniviersiteta (1975). U 1975—1987 pracavała juryskonsultam u Kalininhradzie i Babrujsku. U 1987—1988 — pamočnik prakurora Kastryčnickaha rajona Kalininhrada. U 1988—1996 — kiraŭnik jurydyčnaj słužby Babrujskaha harvykankama. U 1992—1996 — siabra CVK, u 1996—2021 — staršynia CVK. Raźviedzienaja. Syn pamior u 2017 hodzie.
Ciapier čytajuć
U dakumientach pa «spravie Epštejna» znajšli ślady bujnych hrašovych pieravodaŭ u Minsk. Znoŭ uspłyło imia Karyny Šulak43
Kamientary