Biełaruski trenier raskazaŭ, jakuju śmiešnuju zadaču jamu pastavili ŭ čempijanacie Kitaja pa chakiei
Dźmitryj Dudzik, što ŭ svoj čas kiravaŭ biełaruskaj i tureckimi junackimi zbornymi, u intervju sajtu «Biełaruski chakiej» raskazaŭ, jak siezon pratreniravaŭ kłub «Aomej Šeńjan».
«Sa mnoj źviazalisia pradstaŭniki kitajskaha kłuba «Aomej Šeńjan». Heta adbyłosia ŭ vieraśni. Jany ahučyli ŭmovy pracy, zadačy i spytali, ci hatovy ja pajechać tak daloka i ŭznačalić kłub z pravincyi Laanin [pravincyja na samym paŭnočnym uschodzie Kitaja, poŭdzień Mańčžuryi — NN]. Ja davoli chutka ŭsio abdumaŭ i daŭ zhodu», — kaža Dźmitryj Dudzik.
Jon kaža, niahledziačy na toje, što chakiej u Kitai isnuje daŭno, i kłuby ŭdzielničajuć u roznych turnirach, paŭnacenny ŭnutrany čempijanat byŭ praviedzieny ŭpieršyniu.
«Heta kłub, dzie 50 % padtrymlivaje chakiejnaja fiederacyja pravincyi Laanin i jašče 50 % — pryvatny kapitał. U im pracuje niekalki dziciačych trenieraŭ i zajmajecca niekalki dziciačych chakieistaŭ. Tam navat niama padziełu pa ŭzrostavych hrupach, jak u nas ci ŭ Rasii, i niama «svajho patoku» — a heta vielmi važna. Chakieistaŭ, jakija adpaviadali b uzroŭniu CHL (Kitajskaj chakiejnaj lihi) nie było ŭvohule.
Kiraŭnictva kłuba «Aomej Šeńjan» pryniało rašeńnie zaklučyć damovu ź inšym kitajskim horadam — Džamsy. Tam była «bieshaspadarčaja» amatarskaja kamanda, u jakoj nie było navat svajho katka. Zimoj jany treniravalisia na vulicy, kali zamiarzaŭ lod, a ŭ inšy čas hoda — na rolikach ci ŭvohule hulali ŭ baskietboł».
Pierad hetaj amatarskaj strukturaj mnie była pastaŭlena zadača-minimum — nie prajhrać usie matčy ŭ siezonie, i zadača-maksimum — vyjhrać pieršaje miesca (śmiajecca). Usio b ničoha, ale z 19 kitajskich chakieistaŭ 12 byli 2006 hoda naradžeńnia i maładziejšyja. Tamu było vielmi składana.
U vyniku kamanda Dźmitryja Dudzika zaniała treciaje miesca.
«Pavodle reakcyi kiraŭnictva i ŭsich, chto byŭ datyčny da kamandy, heta ŭspryniali jak pieramohu na čempijanacie śvietu. My taksama stali pieršaj kamandaj za piać hadoŭ, jakaja abyhrała bazavuju kamandu nacyjanalnaj zbornaj Kitaja — Piekin», — kaža Dźmitryj.
Pryčym hałoŭny ŭniosak zrabili biełaruskija lehijaniery.
«Za padbor trenieraŭ i lehijanieraŭ adkazvaŭ naš hienieralny mieniedžar Čžan Da. Da — heta imia. Jon biełarus, maje biełaruski pašpart. Heta syn adnaho ź inviestaraŭ kłuba. Baćka ŭ jaho — kitajec, maci — ź Biełarusi. Tamu jon vydatna vałodaje jak ruskaj, tak i kitajskaj movami. Jon źbiraŭ infarmacyju pra lehijanieraŭ i trenieraŭ i mieŭ vyrašalnaje słova pry ich vybary.
Kali skažu, što jany (biełarusy) byli lidarami, heta budzie banalna. Z prykładna 150 šajbaŭ, zakinutych kamandaj za siezon, hetyja troje zakinuli 145.
Było navat tavaryskaje spabornictva z karejskaj kamandaj, jakoje my vyjhrali ź likam 12:10. Usie 12 hałoŭ zakinuli Miadźviedzieŭ, Hryń i Ravienka. Ja i kiraŭnictva kamandy vielmi zadavolenyja jak biełaruskimi lehijanierami, tak i dvuma maładymi rasijskimi abaroncami. Chłopcy navat pieravykonvali svaju zadaču», — raskazaŭ biełaruski śpiecyjalist.
Dźmitryj choča praciahnuć treniravać hety kitajski kłub, ale mahčyma ŭmacavacca jašče biełarusami, bo miascovyja chakieisty słabyja, i abaviazkova ŭziać biełaruskaha hałkipiera, bo mienavita varatarskaja linija ŭ kłub dastaŭlała najbolš prablem. U siarednim za matč prapuskali šeść šajb.
Kamientary