Data suda nad chłopcam stanie viadomaja 18 lutaha.
18 lutaha moža pačacca sud nad Źmitrom Daškievičam i Eduardam Łobavym.
Chłopcaŭ abvinavačvajuć u złosnym chulihanstvie. Nibyta jany za dzień da vybaraŭ u adnym z spalnych rajonaŭ Minska źbili ludziej. U Łobava pry hetym u zaplečniku znajšli ćvikadzior.
Ciapier Łobaŭ i Daškievič znachodziacca ŭ Žodzinskim SIZA, dzie i čakajuć suda. Kali pra asobu Daškieviča viadoma šmat čaho, to Łobaŭ zastajecca małaviadomym.
Eduardu Łobavu 22 hady. Jon minčanin. Chłopiec pryznavaŭsia, što ŭžo ŭ 8-m kłasie vyrašyŭ źviazać svajo žyćcio z vojskam. Čytaŭ admysłovuju litaraturu, zajmaŭsia sportam.
Na słužbu Łobaŭ trapiŭ u Viciebski desant. Ale słužba jaho rasčaravała.
Jon sutyknuŭsia z mnohimi rečami, jakija nie mieli nijakaha dačynieńnia da słužby, ale ich treba było vykonvać. I heta ŭ elitnym śpiecnazie.
Jakraz u toj samy čas tudy byŭ pryzvany homielski «maładafrontaviec» Andruś Cianiuta. Mienavita Cianiuta zahitavaŭ Łobava dałučycca da Maładoha Frontu.
Za kolki dzion da dembiela Łobaŭ byŭ źniavoleny na haŭpvachcie adrazu za Cianiutam. Pa viartańni z słužby Łobaŭ aktyŭna ŭklučajecca ŭ pracu MF. Jamu daviarajuć kiravać minskaj haradskoj arhanizacyjaj.
Ale cikavaść da vojska ŭ Łobava nie prachodzić. U jahonych intaresach na sajcie «Vkontaktie» napisana: «Vajennaja sprava, adradžeńnie biełaruskaj narodnaj armii».
Z turmy Łobaŭ piša, što ŭmovy tam nie horšyja, čym u vojsku, a moža, navat i lepšyja. Paru tydniaŭ tamu za admovu śviedčyć na maładafrontaŭcaŭ Łobava pahražali pieravieści ŭ inšuju kamieru, dzie ź im sukamierniki raspraviacca. Ale pakul usio cicha.
Łukašenka choča, kab kiraŭniki rajvykankamaŭ pryznačali i dyrektaraŭ pryvatnych struktur18
Kamientary