Šabas praciahvajecca: u Hrodnie dacenta zvolnili za knihu
Andrej Čarniakievič byŭ adnym z aŭtaraŭ «apalnaha» padručnika «Hrodnaznaŭstva».
Siońnia historyku z Hrodzienskaha ŭniviersiteta paviedamili ab zvalnieńni: paprasili zajści aznajomicca z zahadam rektara dy zabrać pracoŭnuju knižku.
Aficyjnaja farmuloŭka — nibyta «nieadnarazovyja spaźnieńni na pracu», za jakija ŭ Čarniakieviča niadaŭna zapatrabavali tłumačeńni. Paradoks u tym, što jak minimum adno sa spaźnieńniaŭ było abumoŭlena… doŭhaj hutarkaj z pradstaŭnikom KDB akurat nakont padručnika «Hrodnaznaŭstva».
Jašče na minułym tydni pačała prachodzić infarmacyja, što tom pa historyi Hrodna źnik z kniharniaŭ horada, a taksama ź biblijateki Hrodzienskaha ŭniviersiteta.
Pavodle čutak, «čytačy ŭ cyvilnym» apošnim časam naviedvali i inšych aŭtaraŭ padručnika. Pryncypovymi pytańniami dla siłavikoŭ byli nastupnyja.1) Chto kankretna pisaŭ apošnija raździeły knihi, pryśviečanyja nabyćciu Biełaruśsiu niezaležnaści? 2) Čamu padručnik skančajecca 1991 h. i nie pakazany sučasny momant? 3) Čamu byŭ abrany taki varyjant «kancepcyi ilustracyjaŭ» (na apošniaj staroncy vyjaŭleny
Andrej Čarniakievič — kandydat histaryčnych navuk i adzin ź plejady vyklučna talenavitych historykaŭ novaha pakaleńnia, jakim ciapier pa 30–40 hadoŭ.
Jon aŭtar dziasiatkaŭ pracaŭ: ad artykułaŭ da ŭkładzienych knih.
Šykoŭnaje i hruntoŭnaje, ilustravanaje i navatarskaje pa formie padačy materyjału «Hrodnaznaŭstva» sioleta było chitom biełaruskamoŭnych prodažaŭ u Hrodnie, adnak, pavodle čutak, vyklikała šał uładaŭ praz apošniuju hłavu abo jaje adsutnaść: historyja Hrodna ŭ knizie napisanaja da 1991 hoda, a paŭstańnie hramadzianskaj supolnaści apisana padrabiazna.
«Naša Niva» źviarnułasia ŭ «Hrodnaknihu», dzie pra źniknieńnie «Hrodnaznaŭstva» «ničoha nie čuli», adnak pry hetym paraili źviarnucca ŭ minskuju «Biełknihu».«Usie inicyjatyvy nam spuskajuć adtul, jakuju knihu pradavać, jakuju prybrać z pryłaŭkaŭ. My tolki pasredniki», — patłumačyli «NN» u pryjomnaj dyrektara.
Što tyčycca «Biełknihi», to tam pra situacyju z «Hrodnaznaŭstvam» taksama «ničoha nie čuli».
Pa słovach našych čytačoŭ kniha źnikła i z navukovaj biblijateki Hrodzienskaha ŭniviersiteta. Biblijatekarka ŭniviersiteta imknułasia daviedacca, ad kaho mienavita prajšła takaja infarmacyja, a paśla paviedamiła, što kniha znachodzicca ŭ čytalnaj zale biblijateki. Na pytańnie, ci možna jaje ŭbačyć u volnym dostupie, jana adkazała, što «na dadzieny momant nie vałodaje situacyjaj».
Situacyja z «Hrodnaznaŭstvam» — heta tryvožny sihnał dla biełaruskaj kultury i navuki.
Kamientary