Піша Андрэй Дзмітранок.
Я выйшаў сёння на вуліцу, а там ішоў снег. Мы пайшлі разам.
Imagine there's no heaven
Людзі навокал спяшаліся працаваць. Хто ва ўтульным аўто, а хто ў сагрэтым уласным дыханнем грамадскім транспарце — ехалі. Мы ішлі.
It's easy if you try
Снег таяў імгненна, як таялі рэшткі сну, і ўжо нерэальна далёкай была цеплыня ложка, дзе засталася спаць ты. Упэўнены, у аўтобусах было цесна, безбілетнікі, кантралёры — чужыя людзі, сярод якіх мог быць я. Толькі не сёння.
No hell below us
На пустых вуліцах у снегадождж добра думаць і мроіць. Белае, як чысты ліст, неба праглынула сонца, аблокі і месяц.
Above us only sky
Астранаўт беласнежнага строя выходзіць у чорную космасу бездань. Я пішу гэтыя словы ў смартфоне, кроплі б’юцца аб шкло, яны хочуць падправіць мне словы. Мае памылкі, мае «эррарум эст», дзякуючы ўсім гэтым спадарожнікам і астранаўту даступныя паўсюль.
Imagine all the people
Толькі памылкі нікога нічому не вучаць. Не хадзі па лужах, апранай шапку, думай пра заўтра, зберагай сёння. Толькі жыццё вось яно: лепшыя моманты ў неабдуманых дзеях, хутчэй насуперак, чым за. Прэч успаміны пра заўтра.
Living for today
«Жыццё цудоўнае» — я напісаў бы ў пасланні невядомым цывілізацыям космасу. Яны прачытаюць і захочуць да нас.
Imagine there's no countries
Двухгаловыя з адным вокам прыляцяць, а мы тут з хлебам ды з соллю (закрэслена) пармеджана. «Праходзе госці, частуйцеся, вэлкам. Віна нальем, пасядзім.» А яны такія: «Мы харчуемся іншым чынам». Пакрыўдзяцца ды зляцяць.
It isn't hard to do
Пакрыўдзіць іншага — гэта ж лёгка, вось спыніцца крыўдаваць значна цяжэй. Прынамсі мне і адсюль усе мае глупствы.
Nothing to kill or die for
Ты ж мацнейшая і разумнейшая, даруеш мне шмат. Спадзяешся.
And no religion, too
А вось у Бога за нас дваіх веру я, бо, што гэта калі не цуд — ты і я. Што сустрэліся, што нашыя дзеці. Мяне не пераконвае тлумачэнне пра нейкі выбух, і што з нічога з’явілася ўсё: наша планета, людзі.
Imagine all the people
Але ж галоўны мой аргумент — гэта ты. І не кажы мне, што я майстра рабіць кампліменты.
Living life in peace…
Я ж сур’езна.
You…
Тут па-іншаму нельга. Вясна халодная, пераменлівая, больш падобная да зімы. Варта падтрымліваць адзін аднаго і спадзявацца.
You may say I'm a dreamer
А ты вырошчваеш дома апельсіны. У краі, дзе сонца па святах і замаразкі здараюцца ўлетку. Апельсіны!
But I'm not the only one
І вас такіх шмат. Дзівакоў, што робяць сваю справу насуперак усяму, а нашае жыццё цікавым.
I hope someday you'll join us
Цікавым, мая Карла, цікавым і небезнадзейным.
And the world will be as one
Хочацца вясны, а ідзе мокры снег. Я ўчора чытаў Рэя Брэдбэры, там у яго была планета, дзе заўсёды ішоў дождж, і людзі не бачылі чыстага неба, а адна дзяўчынка ведала. Як гэта, дэмакратыя (выпраўлена) чыстае неба?
And the world will be as one
Усіх нязгодных, нібы тую дзяўчынку, запіраюць у каморы. А дождж працягвае ісці, але яна сваім веданнем сонца мацнейшая за гвалтоўнасць улады.
Imagine no possessions
Дзівацкі рух непадкантрольны, няма лідараў, а ёсць адчуванне надзеі. Мы яшчэ паямо апельсінаў.
I wonder if you can
Толькі не кажы потым, што ты не хочаш апельсінаў і падавай табе зараз які-небудзь персік. Ці наадварот, давай! Не давай сумаваць, хай у жыцці будзе больш О’Генры. І не вер таму, хто кажа:
No need for greed or hunger
Наш Балівар вынясе ўсіх.
A brotherhood of man
Усіх!
Imagine all the people
Мы падзелім апельсін. Хопіць усім.
Sharing all the world.
Снег скончыўся. Я іду далей. На душы грае нейкая музыка.
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one
«А што ў вас за праблемы? Далёка да Мінска ці няма каму падвезці?» Публічная пікіроўка Лукашэнкі і Пашыняна12
Каментары