Супрацоўнік Інстытута філасофіі НАН заклікае ачысціць Інстытут гісторыі ад нацыяналістаў

Прарасійскі публіцыст, а таксама навуковы супрацоўнік Цэнтра гісторыка-філасофскіх даследаванняў Інстытута філасофіі НАН Аляксей Дзерман (Дзермант — гэта псеўданім, узяты падчас захаплення балцкім рухам — «НН») у сваім фэйсбуку піша аб неабходнасці правесці кадравую чыстку ў Акадэміі навук.

Павялічыць

Абурэнне Дзермана выклікала перадача тэлеканала «Белсат» «Кожны з нас», дзе бралі ўдзел супрацоўнікі Інстытута гісторыі НАН Валянцін Голубеў і Валянцін Мазец. Калі падчас запісу ў студыі загучаў гімн «Мы выйдзем шчыльнымі радамі», то ўсе прысутныя, апроч камуніста Аляксея Елісеева са «Справядлівага свету», усталі са сваіх месцаў.

«Самае цікавае, што ўстаюць і падпяваюць супрацоўнікі Інстытута гісторыі НАН Беларусі — дзяржаўнай навуковай арганізацыі, а не гуртка палітычнай самадзейнасці. Чаму яны гэта робяць, каму выказваюць лаяльнасць і па сутнасці публічна прысягаюць? Радзе БНР — зборышчу самазванцаў, якія адмаўляюць легітымнасць сённяшняй Рэспублікі Беларусь?

А сцяг, герб і гімн нашай краіны ўжо ім адмянілі? Ці гэта такі рытуал гістарычнай некрамантыі — уваскрашэнне зданяў 1918 году? Па-мойму, вельмі красамоўна, адразу відаць, каму і чаму яны на самой справе лаяльныя і чаго хочуць», — піша Дзерман.

«Не выключаю, калі пройдзе гэты палітычны цыкл падсветкі нацыяналістаў, а ён непазбежна пройдзе, і спатрэбіцца новы імпульс цеснай гуманітарнай і тэхналагічнай інтэграцыі з Расеяй, а ён непазбежна спатрэбіцца,

менавіта дзякуючы кампрадорскай пазіцыі гісторыкаў гуманітарная навука ў Беларусі падвергнецца сур'ёзнай чыстцы. Хутчэй за ўсё, яе перажывуць нямногія. Магчыма, нават і Акадэмія ці яе гуманітарнае аддзяленне не перажывуць.

Але такі лёс. У рэшце рэшт, ракеты, лазеры і спадарожнікі важней за гістарычныя фантазіі некалькіх рамантыкаў, якія загуляліся. Таму што Акадэмія павінна займацца навукай, а не ўплываць на прыняцце палітычных рашэнняў, асабліва калі гэтыя рашэнні памылковыя», — у наступным допісе патлумачыў сваю пазіцыю Дзерман.

У каментах ён тлумачыць, што перыяд «падтрымкі нацыяналістаў» пройдзе з «умацаваннем Расіі, бо беларусы разумеюць, што лепш быць з Расіяй, чым без яе».

«А ты, як прафесар Вольфсан ў 1930-м годзе, будзеш выводзіць на чыстую ваду праклятых нацдэмаў і пісаць пра чысткі ў Акадэміі? Няўжо нехта з гісторыкаў ставіць пад сумнеў эканамічныя і стратэгічныя сувязі Расійскай Федэрацыі і Рэспублікі Беларусь (не СССР, заўваж)?» — спытаўся ў Дзермана публіцыст Антон Дзянісаў.

«Не, для гэтага ёсць спецыяльныя людзі. Я проста раблю свой прагноз», — быў адказ.

У іншых пастах Дзерман адказвае, чаму ён сімпатызуе еўразійству.

«Бо еўразійства бачыць Расею і яе саюзнікаў самабытнай цывілізацыяй, а нацыяналізм — часткай Захаду. Бо еўразійства можа служыць платформай для інтэграцыі постсавецкай прасторы і нават шырэй, а нацыяналізм можа служыць толькі драбненню і сегрэгацыі».

Падрабязней пра Дзермана і яго дзейнасць чытайце тут: «Крепкие молодые фашисты»: забойства Юліі Чарняўскай, захоп улады ў Беларусі — планы і ідэі аўтараў «Імхаклуба»

• 0
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0