У прэстыжным раёне Мінска добра апранутая дзяўчына з айфонам у руках «страляе» ў мінакоў па 20 рублёў
Легенда такая: сеў тэлефон, а трэба дадому, вось бы цяпер 20 рублёў на таксі.
У Мінску новая рэінкарнацыя «вечных пасажыраў». Гэтым разам ніякіх сумніўных людзей на вакзалах з «дайце два рублі» — прыстойны раён, добра апранутая дзяўчына, не хапае толькі 20 рублёў на таксі. Ну як не дапамагчы? Тут і пачынаецца цікавае, піша Onliner.by
Чытач сцвярджае, што ўчора якраз трапіў у такую гісторыю. Каля 9:20 раніцы мужчына прыехаў па працы на праспект Пераможцаў, 134. Скончыўшы справы, ішоў на паркоўку і сустрэў дзяўчыну — на выгляд 25-30 гадоў, цёмныя валасы. Свайго імя яна не назвала (у інтэрнэце чалавека з такім нумарам тэлефона называлі «Аленай Міхайлаўнай»).
Легенда такая: сеў тэлефон, а трэба дадому, вось бы цяпер 20 рублёў на таксі. У мужчыны не было наяўных, але не страшна — дзяўчына была гатовая кампенсаваць камісію іншага банка, абы хтосьці зняў у банкамаце дваццатку.
— Я падумаў, ну, можа, сапраўды чалавек трапіў у такую сітуацыю. Мяне, вядома, насцярожыла, што можа быць падман, але пераважыла жаданне дапамагчы. Плюс дзяўчына была добра апранутая, свяціла новенькім «айфонам» перада мной, ну і, паўтаруся, гэта праспект Пераможцаў… Тут кантынгент у цэлым павінен быць нядрэнны.
Мужчына не стаў сам выклікаць таксі, бо быў на машыне, такімі праграмамі не карыстаецца.
Дзяўчына ўзяла 25 рублёў і прадыктавала нумар тэлефона. Зрэшты, потым на паведамленне з рэквізітамі карты ніяк не адрэагавала.
— Увечары, паспрабаваўшы набраць ёй на тэлефон, я пачуў, што «абанент не абанент». Разумеючы, што, хутчэй за ўсё, мяне развялі, вырашыў проста прабіць нумар тэлефона ў інтэрнэце і ўбачыў дзесяць падобных каментароў…
Мяркуючы з водгукаў, такі спектакль разыгрываўся як мінімум з сакавіка. У многіх выпадках таксама згадваюцца 20 рублёў, дарэчы, на развод трапляліся і самі таксісты.
А раптам «Алена» яшчэ верне грошы? Звычайна зборшчыкі грошай проста раствараюцца — сумы малыя, каб прыцягнуць іх да сур'ёзнай адказнасці, а марнаваць час з-за дзясяткі ці дзвюх ніхто не хоча.
За страчаныя грошы нават не крыўдна, дадае чытач, проста праз такія гісторыі людзі ў рэальнай бядзе могуць застацца без дапамогі.
Каментары