«Пытанне не ў прарасійскасці, а ў адэкватнасці». Краўцоў пракаментаваў прэс-канферэнцыю Бабарыкі
«Ніводнаму беларусу ў Мінску або ў Гомелі не прыйдзе ў галаву расказваць гісторыі пра тое, каб у Расіі ўсё разбурылася».

«Мы прасілі, каб яны не ўдзельнічалі, але ўкраінскі бок не пакінуў ім выбару», — заявіў Іван Краўцоў у інтэрв’ю віцэ-прэзідэнту Free Russia Foundation Грыгорыю Фралову ў новым выпуску праекта «Разбор» на канале «Транзіт», згадваючы прэс-канферэнцыю, удзел у якой узялі Віктар Бабарыка і Марыя Калеснікава на другі дзень пасля вызвалення.
Згадаўшы рэзкую рэакцыю пэўнай часткі беларусаў, Краўцоў патлумачыў, што падобнае абурэнне часцей за ўсё зыходзіць ад вузкай групы людзей у дыяспары, якіх ён назваў «вельмі радыкальнымі і вельмі зараджанымі». На думку Краўцова, вялікай памылкай з'яўляецца ўспрымаць гэту групу як асноўную.
«Калі ты беларускі папулярны палітык, ты павінен працаваць з грамадскім меркаваннем большасці беларусаў, а не арыентавацца на вось гэтую зараджаную аўдыторыю. Гэта базавая гісторыя», — падкрэсліў ён.

Асобна ў размове Краўцоў спыніўся на адносінах да Расіі.
«Мы можам колькі заўгодна не любіць Пуціна. Мы можам колькі заўгодна казаць там, што ён зрабіў. Мы можам казаць. Але Расія нікуды не знікне», — давёў у чарговы раз сваю пазіцыю бабарыканец і назваў папулярныя ў некаторых колах заклікі і чаканні таго, што суседняя дзяржава «разваліцца ці прападзе», «фэнтэзі».
«Мне проста часам смешна чуць, (…) у нас заявы там людзі робяць: трэба, каб Расія развалілася, каб яна знікла, каб яна прапала і гэтак далей. Ну гэта, з майго пункту гледжання, як бы фэнтэзі, фэнтэзі-дыскурс».
Як падкрэсліў Краўцоў, Расія — «велізарная краіна, з якой мы знаходзімся ў Саюзнай дзяржаве».
Краўцоў перакананы, што рыторыка пра «распад Расіі» зусім не ўласціва людзям, якія жывуць унутры краіны.
«У нас паводле грамадскага меркавання людзі ў сярэднім вельмі пазітыўна ставяцца да Расійскай Федэрацыі. Яны туды ездзяць працаваць, гэта асноўны наш гандлёвы партнёр. Ніводнаму беларусу, які, дапусцім, у Мінску знаходзіцца або ў Гомелі, не прыйдзе ў галаву расказваць гісторыі пра тое, што ўсё, зараз трэба, каб там, не ведаю, быў ядзерны грыб, усё вось гэта разбурылася. Ну гэта нейкае, шчыра кажучы, трызненне».
Пры гэтым выступоўца адзначыў, што гаворка ідзе не пра сімпатыі да Масквы, а пра палітычную кампетэнтнасць.
«Тут пытанне не ў прарасійскасці, пытанне ў адэкватнасці. Што калі ты нешта разумееш наогул пра міжнародную сістэму, пра архітэктуру бяспекі, пра макраэканоміку, пра палітыку, пра працу з аўдыторыяй, ты проста такога сабе ў галаве не можаш уявіць. Што трэба займацца тым, што распавядаць там на стрымах «маўляў, давайце пачакаем, каб Расія развалілася».
Пра што яшчэ ішла гаворка ў інтэрв'ю — невядома. Яго запіс з'явіўся 17 снежня, але неўзабаве знік з доступу без тлумачэння прычын.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары