Žychary Mahilova pra novyja praviły ŭstalavańnia spadarožnikavych anten: Kali čałaviek choča znajści infarmacyju — jon jaje znojdzie
Jak vy staviciesia da zabarony ŭstaloŭvać spadarožnikavyja anteny na fasadach šmatkvaternych damoŭ biez uzhadnieńnia z uładami? Čamu ŭvodziacca takija abmiežavańni? Mierkavańni žycharoŭ Mahilova:
«Mahčyma, abmiežavańnie infarmacyjnaj prastory. Kali heta tak, to kiepska — infarmacyja pavinna być svabodnaj».
«Atrymlivajecca, što maje pravy parušajucca. Ja voś źbiraŭsia „talerku“ jeŭrapiejskuju pastavić — dyk što, mnie hetuju „talerku“ ciapier u prybiralniu chavać? Heta robicca, kab narod mienš viedaŭ, što ŭ śviecie robicca, i tolki varyŭsia ŭ kuchni našaj biełaruskaj. My jeździli pa ŭsim krainam, i paŭsiudna hetyja „talerki“ visiać adna na adnoj, nikomu nie pieraškadžajuć».
«Ja b hetuju spravu nie zabaraniaŭ. Čałaviek volny hladzieć toje, što choča. Ja heta źviazvaju z tym, što našaj dziaržavie nie chapaje hrošaj. Heta ŭsio pabory…»
«Pytańnie hetaje čysta ekanamičnaje. Dziaržavie treba zarablać hrošy, tamu za dazvoł treba płacić».
«Chutčej tut palityka, praŭdy nie chočuć. Voś u Jeŭropie kryzis, a ŭ nas usio dobra. Adrazu ž idzie infarmacyja, a potym usio astatniaje».
«Miescami ŭ nas vyhlad fasadaŭ damoŭ nie duža — visiać „talerki“ iržavyja. Ź inšaha boku, ludziej uščamlajuć, što daviadziecca prajści šmat roznych instancyjaŭ».
«Zabaraniajuć dostup da infarmacyi. A što tut jašče moža być? Heta kiepska zrazumieła».
«Abličča doma nie varta zachłamlać. Ciapier ža dastupnaje i optavałakno, jakoje padvodziać da damoŭ. Kali niedzie na ŭskrajku, to niachaj, a kali centralnyja vulicy — nie varta».
«Na damy, na fasady, moža, i nie varta. Fasady psujucca, i moža być parušany sam budynak. Ciapier ža internetu ŭdostal, kožny vybiraje svoj styl i prahlad. Dla ludziej heta narmalna. Ja nie suprać, kab jany stajali».
«U nas ža ŭsio na hrošy zaviazana. Chto nie budzie vykonvać pastanovu, budzie płacić štrafy, a chto budzie, taksama zapłacić — za abstalavańnie, ŭstalavańnie i inšaje».
«Znoŭ prydumali, za što hrošy „źnimać“. Naš urad nie dumaje, jak narmalna hrošy zarablać, a tolki kab na chalavu ŭrvać. Tak i z hetymi „talerkami“ — nu stajać jany, kamu pieraškadžajuć? Jak ty nie zatykaj — usio adno ž jość internet. Kali ŭ adnym miescy niešta pierakryli, to ŭ druhim uspłyvie jano. Kali čałaviek choča znajści infarmacyju — jon jaje ŭsio adno znojdzie».
Źniavoleny raskazaŭ, jak siadzieŭ u kałonii ŭ Hłybokim u susiedniaj kamiery sa Statkievičam3
Kamientary