«A chiba heta nie meta — nikomu nie dastaŭlać turbotaŭ». Novy vierš Hanny Sieviaryniec
Piśmieńnica apublikavała novy vierš u siabie ŭ Fejsbuku.
Kali tabie adpačatku nie dadziena kipciuroŭ i kłykoŭ,
Usio adno ty maješ bahaty žyćciovy vybar.
Možaš biehać, jak zajac, u nadziei stamić vaŭkoŭ,
Možaš šlachietna maŭčać i pieralivacca ŭ miesiacovym śviatle, jak ryba,
Možaš skrucicca kłubkom, kab pieračakać biadu,
Niezdarma ty sa škoły raściŭ na sabie ihołki,
u spadzievie, što nichto nie dapietryć kinuć ciabie ŭ vadu,
dzie ty niepaźbiežna ŭspłyvieš uvierch miakkim, tonkim i lohkim.
Možaš viščać i haŭkać, jašče prapanujecca bajavy šyp,
Raspušeńnie chvasta, stohn i skryhat, pahroźlivy vyskał,
Ryćcio nor, udavańnie siabie za miortvaha, siadzieńnie pad puzam mašyn,
Sprynt z raskinutymi kryłami, kali da hniazda zusim blizka,
A voś hety recept — dla mudrych: prosta ŭvabrać hałavu,
Pad pancyr i ruki, i nohi, i chvościk.
I bačyć adtul tolki aksamitavuju travu,
Ružovyja pialostki i soniečny dościp.
Tak možna praciahnuć trysta hod
na bierazie cichutkaha ručaja la bałota.
I nie budzie nikomu ad ciabie nijakich turbot.
A chiba heta nie meta — nikomu nie dastaŭlać turbotaŭ.
Kamientary