Babaryka try chviliny adkazvaŭ na pytańnie, čyj Krym. Tak i nie adkazaŭ

Ukrainski błohier Uładzimir Zołkin apublikavaŭ intervju ź Viktaram Babarykam, zapisanaje paśla pres-kanfierencyi biełaruskich palitviaźniaŭ u Čarnihavie.

Intervju z Babarykam było zroblena na nastupny dzień paśla vyzvaleńnia i departacyi va Ukrainu. Da hetaha były bankir piać hadoŭ pravioŭ za kratami, apošnija hady — u režymie inkamunikada. Za kratami zastajecca syn Babaryki Eduard, jakoha zatrymlivali razam z baćkam.

Uładzimir Zołkin viadzie prajekt «Šukaj svaich», dzie zadaje pytańni vajennapałonnym rasiejcam. Razmova z Babarykam prachodziła ŭ davoli žorstkim farmacie.

Adno z pytańniaŭ tyčyłasia taho, čyj usio ž Krym. Voś što adkazaŭ Babaryka:

— Heta naohuł najskładaniejšaje pytańnie, bo, kali viartacca da historyi, tam takaja ŭvohule ciemra, što na hetaje pytańnie ja taksama nie hatovy adkazać adnaznačna, bo moj adkaz, zdajecca, jašče 2020‑ha hoda… I mianie za jaho raskrytykavali, za niaviedańnie historyi, tamu ja zamoŭk i skazaŭ: nie viedaju. (śmiajecca).

— Jakaja historyja? Vy pryznajecie raspad SSSR i suvierennyja miežy peŭnych krain?

— Stop, stop, stop. Vy tady vielmi pravilna pačynajecie historyju «čyj Krym?». Ja ž pačaŭ jaje značna raniej, bo Krym isnavaŭ da Savieckaha Sajuza. Dyk ź jakoha momantu my kažam pra toje, čyj Krym? Kali my havorym z momantu raspadu Savieckaha Sajuza…

— My havorym z 1991‑ha hoda. Byli ŭzajemna — ja padkreślu — uzajemna pryznanyja miežy, i tak da siońnia.

— I, zdajecca, niechta z ukraincaŭ vielmi dakładna heta skazaŭ: jość peŭnyja jurydyčnyja momanty, jość histaryčnyja momanty. Tak i tut. «Čyj Krym» raspadajecca na niekalki takich składnikaŭ. Tamu, na žal… Ź jurydyčnaha punktu hledžańnia Krym — kali nie admienieny damovy, jakimi heta dałučeńnie afarmlałasia i ŭzhadniałasia…

— Rasija ŭvajšła i aneksavała Krym uzbrojenym šlacham, i vy heta pavinny viedać. Bo tady jašče nie byli ŭ izalacyi.

— Nie byŭ u izalacyi (śmiajecca). Ale ŭ detalach ja taksama budu ŭchilacca ad pramoha adkazu, bo, znoŭ ža, kali ja skažu pra refierendum, mnie skažuć pra jaho niejurydyčnaść, pra niesapraŭdnaść hetaha refierendumu.

— Vy dzie-niebudź bačyli refierendum, praviedzieny pad rulaj aŭtamata?

— Heta jakraz taja tema, pra jakuju ja i kažu. Na mnohija pytańni ja pasprabuju ŭchilicca ad adkazu nastupnym čynam. Kamientavać uzajemaadnosiny susiedziaŭ vielmi składana. Tamu…

— U vas i ŭ hetym pytańni niama prychilnaści? U hetym pytańni vy nie zajmajecie nijaki bok?

— Tak, tak.

— «U ich tam niešta zdaryłasia — i zdaryłasia»?

— Ja nie hatovy kamientavać heta ŭ publičnaj prastory. Davajcie zrobim heta tak.

— Skažycie, kali łaska, možacie jak-niebudź niekankretna, nienaŭprost adkazać? Na vas chtości ciśnie? Vy adčuvajecie, što…

— Heta maja ŭnutranaja pazicyja: niemetazhodna ciapier adkazvać na hetaje pytańnie naŭprost. Voś tak.

***

Zołkinu 44 hady. Jon juryst pa adukacyi. Byŭ asudžany na 14 hadoŭ za naŭmysnaje zabojstva. Zołkin nie pryznaŭ vinu, sprabavaŭ davieści, što heta była zvyčajnaja bojka, jakaja skončyłasia niaŭdałym padzieńniem achviary. Paśla ŭmoŭna-daterminovaha vyzvaleńnia staŭ błohieram. Zołkin zdabyŭ papularnaść dziakujučy svajmu kanału, na jakim publikuje intervju z rasijskimi vajennapałonnymi. Jon razmaŭlaje ź ludźmi, a paśla telefanuje ich svajakam u Rasiju i pytajecca, čamu jany adpravili svajho blizkaha zabivać ukraincaŭ. Hetyja videa nabirajuć miljony prahladaŭ.

• 9
• 5
• 7
• 73
• 3
• 2
• 7
• 0