«Jana zaradziła mnie zaplečnikam». U centry Varšavy ŭkrainka pabiła biełarusku z-za ruskaj movy
Pra hety vypadak raskazvaje Most.
Biełaruska Ira žyvie ŭ Polščy amal piać hadoŭ i raniej u kanfliktnyja situacyi praz movu ni razu nie traplała. Uviečary 2 žniŭnia jana išła pa nievialikaj alei niedaloka ad stancyi mietro «Śvientakšyska» ŭ centry Varšavy i zapisvała siabroŭcy hałasavoje paviedamleńnie ŭ mesendžary na ruskaj movie. Ukrainka siadzieła na łaŭcy.
«Ja prajšła mima dziaŭčyny i źviarnuła ŭvahu, što zzadu chtości mocna kryčyć. Ja pierastała nahavorvać hałasavoje, praciahnuła iści i zrazumieła, što kahości vielmi žorstka abražajuć — dziaŭčyna kryčała trochpaviarchovym matam. Pasył byŭ taki: jakoha čorta ty tut chodziš, davaj zvalvaj u svaju krainu. Akazałasia, heta kryčała ŭkrainka», — raskazvaje Ira.
Spačatku biełaruska nie zrazumieła, što abrazy byli adrasavanyja joj.
«Navat dumki takoj u hałavie nie było, — dadaje jana. — Kryki byli nastolki hučnymi i nieadekvatnymi, što ja paviarnułasia. U adkaz ukrainka skazała: «Tak-tak, heta ja tabie».
Ukrainka praciahvała kryčać — u adkaz Ira pakazała siaredni palec.
Sa słoŭ dziaŭčyny, jaje žest jašče macniej razzłavaŭ ukrainku — taja dahnała Iru i stała pahražać źbićciom. Biełaruska dadaje: U toj momant jana razhubiłasia — da hetaha joj nikoli nie davodziłasia bicca.
«Ja pasłała jaje na**r, a jana zaradziła mnie skuranym zaplečnikam pa tvary. Potym jana stała bić mianie ŭ plačo. Pieršyja paru ŭdaraŭ ja prosta prapuściła — prosta nie viedała, što rabić. Kali jana praciahnuła machać rukami, ja pasprabavała jaje spynić. Ja maleńkaha rostu i nievialikaj vahi, tamu ŭ mianie nie vielmi kłasna atrymlivałasia supraciŭlacca», — raskazvaje Ira.
«Palak šapnuŭ, kab ja chutčej išła»
Padčas bojki biełaruska «vielmi mocna čakała dapamohi». Na alei było niekalki minakoŭ, ale ŭ kanflikt dziaŭčat jany vyrašyli nie ŭmiešvacca.
Ad spałochu Ira stała hučna klikać na dapamohu na ruskaj movie.
«Tolki paśla hetaha zastupiŭsia chłopiec-palak. Jon staŭ pamiž nami i skazaŭ, kab my razychodzilisia, spyniŭ ukrainku rukoj, a mnie šapnuŭ, kab ja chutčej išła. Śledam užo na ruskaj movie jana mnie kryčała: «U ciabie ruskija sałdaty členam nie pichali», — uspaminaje biełaruska.
Pa adčuvańniach Iry, ukrainka była ćviarozaj.
«Čysta vizualna jana rabiła zvyčajnaje ŭražańnie — prostaja dziaŭčyna. Nie brudnaja, z čystymi vałasami, narmalnyja vočy».
«U palicyi nichto nie choča takim zajmacca»
Paśla bojki Ira zrazumieła, što ŭ jaje raźbitaja huba, balić vucha — paźniej dziaŭčyna vyjaviła siniak, a adzin z paznohciaŭ byŭ vyrvany pad korań. Dziaŭčyna źviarnułasia ŭ haradskuju achovu (Straż Miejska), a adtul jaje pieranakiravali ŭ palicyju.
«Mianie vielmi niepryjazna sustreli. Tam byŭ rezki mužčyna, jaki skazaŭ, što ŭsio budzie vyrašacca vielmi niachutka. Spačatku treba źniać cialesnyja paškodžańni, a potym iści albo ŭ palicyju, albo ŭ sud, kab napisać zajavu», — raskazała Ira.
U palicyi biełaruska pacikaviłasia, ci možna pa kamierach, ustanoŭlenych na alei, vyznačyć asobu napadnicy.
«Palicejski adkazaŭ, što nie viedaje. Ale heta centr horada, tam kuča kamier», — ździŭlajecca Ira.
Vyjšaŭšy z palicejskaha ŭčastka, da lekara Ira nie pajechała. Tłumačyć, što ŭžo byŭ viečar, a paśla pieražytaha jana mocna stamiłasia.
Biełaruska vyrašyła prakansultavacca sa znajomaj, jakaja pracavała ŭ palicyi.
«Jana skazała, što nichto nie choča takim zajmacca. Im heta lišniaja praca — sa mnoj ničoha strašnaha, hruba kažučy, nie zdaryłasia. Ja žyvaja: siniak na vuchu, raźbili hubu — narmalna, zažyvie», — dadaje Ira.
«Sama vinavataja — treba było razmaŭlać pa-biełarusku»
Analizujučy toje, što zdaryłasia, Ira pryjšła da vysnovy, što «napeŭna, prosta treba pryniać, što jość niejkija nieadekvatnyja ludzi». Pra kanflikt jana raskazała ŭ svaim instahram-akaŭncie. Mierkavańni padpisčykaŭ padzialilisia.
«Maja siabroŭka, jakaja pajechała vajavać va Ukrainu, pisała mnie słovy padtrymki i kazała, što tak być nie pavinna. Inšaja dziaŭčyna skazała,što ja sama vinavataja — treba było razmaŭlać na biełaruskaj».
Ira ŭpeŭnienaja, što «bić za movu nielha». Ale taksama jaje naściarožyła abyjakavaść navakolnych ludziej.
«Ciabie mohuć źbić, a vakoł ludzi buduć abyjakavyja — heta vielmi strašna», — dadaje jana.
Kamientary
Ja nie kažu, što ŭkrainka zrabiła słušna, usčaŭšy bojku. Ale ž nu realna soramna za takich hramadzianak Biełarusi, jakija navat na vyhnańni karystajucca movaj HUBOPiKA, KHB, Łukašenki, Pucina, Puškina, Šaŭhu-Hierasimava-Pryhožyna dy ŭsiakich tam burataŭ, jakija ŭ Bučy dziaŭčat hvałtavali.