Archieołahi znajšli frahmient tuniki, jakaja naležała Alaksandru Makiedonskamu
Tkanina była znojdziena ŭ karaleŭskaj hrabnicy ŭzrostam kala 2400 hadoŭ, razam z pareštkami mužčyny, pachavanaha ŭ załatym vianku.
Frahmient bavaŭnianaj tkaniny, afarbavanaj u purpurny koler, archieołahi vyjavili ŭ hrabnicy z załatym upryhožańniem, dzie znachodzilisia pareštki mužčyny. Pobač ź joj znachodzilisia jašče dźvie hrabnicy. Usie pachavańni byli adkrytyja jašče ŭ 1970-ch hadach niepadalok ad hrečaskaha horada Vierhina.
Jak paviedamlaje sajt Interesting Ingineering, dziakujučy pahłyblenamu analizu materyjału tuniki, hrabnic i histaryčnych źviestak, daśledčyki tolki ciapier zmahli źviazać hetuju znachodku z Alaksandram Makiedonskim. Vyniki apublikavanyja ŭ časopisie The Journal of Field Archaeology.
Daśledčyki adznačyli, što materyjał, ź jakoha vyrablenaja tunika, pachodzić ź Piersii, hetak ža, jak i chuncit — minierał, jakim apracavana tkanina dla nadańnia joj charakternaha blasku. Heta śviedčyć pra toje, što tunika była stvorana ŭžo paśla zavajavańnia Alaksandram Makiedonskim Piersii.
Dla nadańnia purpurnaha koleru byŭ vykarystany tyrski purpur — redki i darahi farbavalnik, dastupny tolki vyšejšaj znaci, jaki atrymlivali z marskich maluskaŭ. U staražytnaści purpur asacyjavaŭsia z raskošaj i ŭładaj.
Sama tunika, vierahodna, była sarpisam — tradycyjnym adzieńniem piersidskich caroŭ ź biełaj pałasoj pa centry. Paśla pieramohi nad piersidskim carom Daryjem III Alaksandr, vidać, pryniaŭ hety styl. Na fryzie hrabnicy taksama zachavałasia scena palavańnia, dzie, na dumku vučonych, namalavany sam Alaksandr u purpurnaj tunicy ź dźviuma biełymi pałosami.
Siarod znojdzienych artefaktaŭ — załataja dyjadema, skipietr i vianok z dubovaha liścia, jakija zhadvajucca ŭ histaryčnych apisańniach carskich rehalij Alaksandra. Vučonyja miarkujuć, što karaleŭskuju tuniku i skipietr, vierahodna, atrymaŭ u spadčynu blizki člen siamji — zvodny brat Alaksandra, Filip III Arydej, jaki paśla jaho śmierci staŭ carom Makiedonii.
Vierahodna, jon i pryvioz hetyja rečy ŭ Hrecyju. Mienavita jon, jak ličać vučonyja, pachavany ŭ carskaj hrabnicy razam sa svajoj žonkaj Edejaj Eŭrydykaj.
«Skazaŭ: ja tut ničoha prasić nie budu». Žonka raskazała, jak Vieramiejčyka pryznali pahrozaj u Litvie18
Kamientary