Antrapołah prapanavaŭ dzieciam z afrykanskaha plemieni pahulać u adnu hulniu.
Jon pastaviŭ kala dreva košyk z sadavinoj i abviaściŭ, źviarnuŭšysia da dziaciej: «Toj z vas, chto pieršym dabiažyć da dreva, atrymaje ŭsio». Kali jon zrabiŭ znak dzieciam pačać zabieh, jany mocna sčapilisia rukami i pabiehli ŭsie razam, a potym usie razam siadzieli i atrymlivali asałodu ad smačnaj sadaviny. Ździŭleny antrapołah spytaŭ u dziaciej, čamu jany pabiehli ŭsie razam, bo kožny ź ich moh usio tolki dla siabie. Na što dzieci adkazali: «Obanato» (što prykładna hučyć jak ubuntu ci abanata).
Chiba mahčyma, kab adzin byŭ ščaślivy, kali ŭsie astatnija sumnyja? «Abanata» na ich movie aznačaje: «Ja isnuju, tamu što my isnujem».
Kamientary