Vandały pareštki hierojaŭ raskidali pa sklepie.
Siabry Tavarystva achovy pomnikaŭ historyi i kultury ŭparadkavali pachavańnie bratoŭ Kozieł-Pakleŭskich u vioscy Servač. Pa słovach kiraŭnika vilejskaj supołki TAPHK Dzianisa Kanieckaha, u kaplicy jany naličyli 8 trunaŭ. Ale try ź ich prysypanyja piaskom nastolki, što vyciahnuć ich nie zmahli. U vyniku jany sabrali čałaviečyja kostki i reštki vopratki i skłali ŭ papraŭlenyja truny.
Pa słovach Kanieckaha,
mahiły byli razrabavanyja dzieści ŭ 1960-ch hadach vandałami, jakija šukali skarby. Z taho času pachavańniem nichto nie cikaviŭsia.
U 1990-ch adnavili kaplicu nad sklepam. I tolki ciapier udałosia navieści paradak u samim pachavańni.
Rod Kozieł-Pakleŭskich daŭ piaciora bratoŭ — udzielnikaŭ paŭstańnia 1863-1864 hadoŭ. Pałkoŭnik Jan — člen Litoŭskaha pravincyjalnaha kamiteta, bližejšy paplečnik Kastusia Kalinoŭskaha. Paśla viartańnia z emihracyi jaho vysłali ŭ Sibir. Vincent — paŭstancki kiraŭnik Vilejskaha pavieta. Arhanizavaŭšy atrad z 200 čałaviek, zahinuŭ u sutyčcy z carskimi vojskami kala v. Uładyki. U tym bai zahinuŭ i jaho rodny brat Michał. Zianon i Juzaf za ŭdzieł u paŭstańni byli sasłanyja sałdatami ŭ Arenburh i Omsk.
Pa słovach Kanieckaha, dakładna nieviadoma, chto kankretna z paŭstancaŭ pachavany ŭ kaplicy. Ciapier viadziecca pošuk dakumientaŭ, kab heta vyśvietlić. Źviestki pra pachavańnie bratoŭ-paŭstancaŭ u Servačy zachavała narodnaja pamiać.
Što viadoma pra siamju z Baranavičaŭ, u jakoj i mužu, i žoncy dali vielizarnyja terminy za «zdradu dziaržavie»4
Kamientary