«Цягаюць гэтую труну, як дурні». У Акцябрскі Гомельскай вобласці прывезлі цела загінулага ва Украіне вайскоўца, якога шукалі год, нават з экстрасэнсамі. Але так і не пахавалі
Учора, 27 чэрвеня, на гарадскіх могілках у Акцябрскім павінны былі пахаваць вайскоўца, які ваяваў на баку Расіі і загінуў ва Украіне. У працэсе дастаўкі яго астанкаў удзельнічалі чыноўнікі і міліцыя. Для магілы на гарадскіх могілках выкапалі яму. Але нешта пайшло не так — хлопца не пахавалі. Гэтую дзіўную гісторыю ўжо суткі абмяркоўваюць жыхары Акцябрскага. «Флагшток» даведаўся падрабязнасці.
Як паведамілі крыніцы «Флагштоку», у Акцябрскі астанкі 21-гадовага ўраджэнца пасёлка Яраслава Асташкова прывезлі з Растова-на-Доне. Іх чакалі сваякі загінулага, мясцовыя чыноўнікі і міліцыя. Было вырашана пахаваць хлопца 27 чэрвеня на мясцовых могілках.
Блізкім астанкі прывезлі ў металічнай труне, бо вайсковец загінуў больш за год таму ва Украіне, а апазнаць цела ўдалося толькі нядаўна.
Прыблізна ў раёне абеду 27 чэрвеня на гарадскіх могілках сабраліся людзі, каб пахаваць Асташкова. Для магілы ўжо была выкапана яма. Але пасля некалькіх гадзін чакання людзі разышліся. Як паведаміла крыніца выдання, хаваць загінулага вайскоўца раздумалі блізкія.
«Цягаюць гэтую труну, як дурні. Карацей, пахавання не будзе. Павязуць назад. Думалі, думалі і перадумалі», — паведаміла крыніца.
«Маці з бацькам не дамовіліся. Бацька ў Расіі жыве, маці тут. Маці хацела тут хаваць. Бацька пераканаў. На маці націснулі тым, што нібыта яго павінны пахаваць у Расіі з ушанаваннем і што гэта спросціць атрыманне кампенсацыі», — тлумачыць суразмоўца выдання.
Як даведаўся «Флагшток», Яраслаў Асташкоў нарадзіўся ў г. п. Акцябрскі Гомельскай вобласці ў 2001 годзе. Рос у няшчаснай сям'і і фактычна выхоўваўся бабуляй. Наведваў музычную школу. Пасля заканчэння 11 класаў пераехаў у Расію. Паступіў у Разанскае вышэйшае паветрана-дэсантнае каманднае вучылішча.
У званні яфрэйтара Яраслаў Асташкоў падпісаў кантракт з вайсковай часцю 33842 106-й дывізіі Паветрана-дэсантных войскаў і адправіўся на захоп Украіны.
На сувязь перастаў выходзіць 18 красавіка 2022 года — менш чым праз два месяцы пасля пачатку поўнамаштабнай вайны.
Яго блізкія сталі весці самастойны пошук у сацыяльных сетках, звярталіся да анлайн-экстрасэнса. Ад вайскоўцаў блізкім стала вядома, што танк Асташкова згарэў, аднак выбраўся ён ці не, яны не ведалі. Ад вайсковай часці сястра атрымала дакумент аб тым, што хлопец знік без вестак.
Першапачаткова блізкім паведамілі, што танк вайскоўца згарэў у Кіеўскай вобласці ля сяла Дзіброва. Гэтая інфармацыя была памылковай, расійскія войскі не дайшлі да гэтага населенага пункта на поўдні Кіеўскай вобласці.
Тульскія медыя пасля ўказалі больш праўдападобнае месца знікнення Асташкова — «на полі бою паміж сёламі Доўгенькае і Куркулька Ізюмскага раёна».
Астанкі Асташкова былі апазнаныя ўжо ў Расіі дзякуючы медальёну і перададзеныя ў Беларусь праз 14 месяцаў пасля яго гібелі. Да вясны 2023 года лёс Асташкова быў невядомы.
Ізюмскі раён Харкаўскай вобласці, пры захопе якога загінуў Асташкоў, быў вызвалены Узброенымі сіламі Украіны праз шэсць месяцаў.
Каментары
не задают лишних вопросов,
классический случай рабской психологии плюс готовы безвозмездно здохнуть за пукинские / цыганские ярды.
Памёр за пухло i руцкi свет.