Радзіна: «Я выйшла на свабоду толькі дзякуючы вашай салідарнасці» — інтэрв’ю
Інтэрв’ю Наталлі Радзінай для радыё «Свабода».
Карэспандэнтка: «Віншую з выхадам на свабоду і якія зараз маеце пачуцьці?»
Радзіна: «Зараз шчасьце, безумоўна. Шчасьце, што ты на свабодзе. І вельмі вялікая падзяка людзям, якія выказвалі салідарнасьць з намі ўвесь гэты час».
Карэспандэнтка: «Як вы сябе зараз пачуваеце?»
Радзіна: «Фізычна добра».
Карэспандэнтка: «На якіх умовах вас вызвалілі і як гэта адбывалася?»
Радзіна: «Гэта падпіска аб нявыезьдзе. Я ня маю права зараз жыць у Менску. Я павінна зьехаць у Кобрын, дзе я нарадзілася і дзе ў мяне рэгістрацыя. І ўвечары ў нядзелю я павінна быць ужо там. Падчас сьледзтва і суду я не павінна знаходзіцца ў Менску, і ўсе мае перасоўваньні павінныя ўзгадняцца са сьледчым».
Карэспандэнтка: «Як вы пачуваеце сябе ў падобнай сытуацыі і як бачыце сваю далейшую дзейнасьць?»
Радзіна: «Я буду працаваць журналісткай і гэтага мне ніхто ня можа забараніць».
Карэспандэнтка: «Што вы ведалі ў турме пра тое, што адбываецца вакол вас?»
Радзіна: «Я амаль нічога ня ведала, бо газэтаў не было. Я ведаю, што мне выпісалі „Народную Волю“, але я атрымала толькі адзін нумар. Потым мне яе забаранілі і проста не давалі. Увесь гэты час я атрымоўвала толькі „Камсамольскую праўду“ і „Аргумэнты і факты“, але там не было амаль ніякай інфармацыі аб нашай справе, яе было вельмі мала. Не было тэлевізара, не было лістоў. Лістоў я ні ад кога не атрымлівала. За месяц я атрымала толькі адзін ліст ад сваёй маці. Першыя два дні я яшчэ крыху нешта ведала, бо ў першы дзень патрапіла ў адну камэру з Настай Палажанкай, у другі дзень з Ірынай Халіп. Але затым мяне перавялі ў камэру з арыштаванымі паводле эканамічных спраў і я больш нічога абсалютна ня ведала».
Карэспандэнтка: «Ці ведалі гэтыя людзі чаму вы ў турме і як яны ставіліся да вас?»
Радзіна: «Гэта людзі апалітычныя, а ставіліся
Карэспандэнтка: «Як ставіліся да вас сьледчыя, ахоўнікі?»
Радзіна: «Увогуле стаўленьне да жанчын там было нармалёвае».
Карэспандэнтка: «У чым вас асабіста вінавацілі?»
Карэспандэнтка: «Мяне зьвінавацілі ў тым жа, што і ўсіх арыштаваных: у чым зьвінавацілі Андрэя Саньнікава, Уладзімера Някляева, Мікалая Статкевіча і ўсіх іншых людзей, зь якімі мы праходзім паводле адной крымінальнай справе».
Карэспандэнтка: «Якія вашыя бліжэйшыя пляны на дзейнасьць, што вы будзеце рабіць, калі вернецеся ў нядзелю ў Кобрын?»
Радзіна: «Я буду працаваць журналістам, я буду працаваць рэдактарам charter97. І я буду рабіць усё, каб людзі, якія знаходзяцца зараз за кратамі, каб яны выйшлі на свабоду. Бо перш за ўсё неабходная салідарнасьць. Бо я ведаю, што я выйшла на свабоду толькі
Карэспандэнтка: «Якія вашыя спадзяваньні на тое, што будуць вызваленыя іншыя палітвязьні?»
Радзіна: «Мне цяжка нешта пра гэта казаць. Усё залежыць ад салідарнасьці нашай і ад салідарнасьці сьвету».
Афіцэр-пагранічнік, які прайшоў праз турму, расказвае пра жыццё «да» і «пасля» дый не шкадуе слоў пагарды для амапаўцаў3
Каментары