Наталля сядзіць адна ў шасцімеснай камеры. Кожны дзень можа выходзіць на гадзінны шпацыр у дворык і рабіць фізічныя практыкаванні. Па яе словах, стаўленне адміністрацыі да яе тут лепшае, чым у гомельскай калоніі.
Раней Наталля распавядала, што ў яе моцна выпадаюць валасы. Цяпер сітуацыя не такая крытычная.
«Ёй правялі дасканалае медыцынскае абследаванне, цэлы дзень вазілі па вузкіх спецыялістах. І прызначылі гарманальныя лекі, замяшчальную тэрапію, якая ёй неабходная», — кажа брат Генадзь. Апошні раз сястра тэлефанавала яму 30 лістапада.
Усе спатканні з ёй забароненыя ажно да мая. Бандэролі забаранілі да чэрвеня.
«Гэта той шлейф пакаранняў, які цягнецца з гомельскай калоніі, — тлумачыць ён. — Мне вярнулася 22-кілаграмовая пасылка з рэчамі — яе не прынялі. Даслалі пісьмовы адказ, што наступную можна адправіць не раней за канец мая».
Атаварвацца ў турэмнай краме Наталля можа толькі на 29 рублёў на месяц (адну базавую).
«Яна неяк купіла сыру, марской капусты. Каб яны не сапсаваліся, у торбачцы вывесіла іх за акенца. Прыйшлі супрацоўнікі, сказалі, што так трымаць прадукты забаронена, і давялося выкінуць іх. Кажа: не буду больш нічога купляць з ежы, бо гэта бессэнсоўна, няма ўмоў для захоўвання.
Гэтыя дробязі, якія не робяць яе знаходжанне там камфортным, канечне, крыху псуюць настрой. Але яна не губляе аптымізму і сілы духу. Піша: усё гэта нічога, галоўнае — выстаяць, дачакацца».
Як Наталля ўспрыняла, што грамадзянскі муж вырашыў парваць з ёй адносіны?
«Нядаўна мне прысніўся сон, звязаны з Робертам. Калі я прачнулася, прааналізавала яго, мне стала раптам усё ясна: часам у Бога падрыхтаваны для цябе зусім іншы сцэнар, і ты павінен праявіць мудрасць і змірэнне, прыняць яго без душэўных перажыванняў.
Ён можа моцна адрознівацца ад тваіх уяўленняў і жаданняў, але ён і ёсць слушны для цябе. Безумоўна, нейкі час усё ж неабходны, каб гэта заключэнне ўкаранілася ў тваёй свядомасці», — пісала яна ў лісце брату.
«Яна сказала, што пакутавала ад гэтага месяц, — дадае Генадзь. — А потым прыйшла да высновы, што ўсё, што робіцца, так і патрэбна. «Я павінна ўзяць гэты жыццёвы ўрок і ісці далей», — казала Наташа.
Роберт са мной звязваўся праз некалькі тыдняў. Пераасэнсаваў свой учынак і ўжо сумаваў па Наталлі, даслаў ёй два лісты. Ён просіць, каб яна даравала яму, бо ён не можа без яе. Наталля ў тэлефоннай размове са мной была катэгарычная: «Гена, у мяне ўжо гэта адбалела».
Я ведаю яе характар — жорсткі, просталінейны. Але я б хацеў, каб яна ўсё ж даравала. Бо ў першы год, самы цяжкі, Роберт шмат для яе зрабіў. І ўсё ж прыйшоў да высновы, што па-ранейшаму яе кахае».
Да Наталлі за краты даходзяць толькі лісты ад блізкіх. Дый тыя праходзяць строгую цэнзуру.
«Мае лісты знішчаюцца, калі я малюю смайлікі ці тры сэрцайкі і адно з іх зафарбаванае. А яшчэ знішчаюцца лісты, як мне сказалі, калі ў іх мяне ўсхваляюць. На што я адказала, што падтрымку шырокай масы насельніцтва я адчуваю на энергетычным узроўні і вы ў мяне адняць яе проста ніяк не можаце», — пісала яна.
У турме Хершэ вельмі не хапае добрых кніг. Асуджаныя могуць заказваць літаратуру з крам, але гэта доўгая працэдура. Чалавеку трэба самастойна напісаць ліст у кнігарню і запытаць пра выданні, якія цікавяць. Адтуль прыйдзе адказ, ці ёсць такія, а таксама рахунак-фактура. І толькі пасля можна звярнуцца да адміністрацыі турмы, каб яны знялі з асабовага рахунку вязня грошы для пакупкі кніг.
Нядаўна Наталля даведалася, што ад яе патрабуюць дадатковую кампенсацыю ў бюджэт.
«Той сілавік, якому яна нанесла драпіну, звяртаўся ў медыцынскую ўстанову, і яму выплачвалі страхавую дапамогу. Наталлі выставілі гэты рахунак — 143 рублі. Яна папрасіла мяне аплаціць яго», — дзеліцца Генадзь.
На ўмоўна-датэрміновае вызваленне Наталля не спадзяецца. Яе тэрмін заканчваецца 27 студзеня 2023.
«Мяне выклікалі на камісію па замене пакарання. Прызналі як асобу, што не ступіла на шлях выпраўлення, і наступную камісію прызначылі не далей за 11 месяцаў. Мяне заўсёды гэта замілоўвае, нібыта нехта думаў, што будзе інакш», — пісала Хершэ.
У лістах жанчына разважае таксама, чым зоймецца на волі. У планах — падцягнуць англійскую мову.
«Дастану свае старыя канспекты, падвучу, а для замацавання паеду куды-небудзь у англамоўную краіну, на некалькі месяцаў».
Чытайце па тэме:
«У Швейцарыі ў яе было цудоўнае жыццё, але яна лічыла, што цяпер мусіць быць на радзіме». Хто такая Наталля Хершэ, якую пасадзілі за сарваную балаклаву
Муж палітзняволенай Наталлі Хершэ напісаў, што разрывае з ёй адносіны
«Жанчыны бунтавалі з-за цыгарэт — выбілі вочка ў дзвярах». Што вядома пра магілёўскую турму, куды пераводзяць Наталлю Хершэ?
