Nasta Pałažanka i Źmicier Daškievič narešcie ažanilisia. U Hrodzienskaj turmie

Adnak šlub daŭ prava na spatkańnie — pieršaje za dva hady. Va ŭmovach haradzienskaj turmy strohaha režymu heta — 2 hadziny praz škło, i toje nie adrazu.

«My sprabavali niekalki razoŭ dahetul padać zajavu i raśpisacca. Ale ŭ nas nie atrymoŭvałasia — ci Źmitra pieravodzili, ci nam admianiali, ci jašče niejkija pryčyny znachodzili», — kaža Nasta Daškievič.

Bolš čym hod im zaminała farmalnaść — Źmitru tak i nie viarnuli paśla suda pašpart.

«Kali mnie pakazvali asabistyja rečy Daškieviča — siarod ich byli jahony zaplečnik i jahony pašpart. Ale nichto jaho dasyłać Daškieviču ŭ kałoniju nie źbiraŭsia — bo jany cudoŭna razumieli, što heta daść mahčymaść nam raśpisacca. My z advakatam bolš za paŭhoda pisali skarhi ŭ roznyja struktury z prośbaju viarnuć pašpart. Narešcie Hienprakuratura napisała nam, što „dakładnaje miescaznachodžańnie pašparta ŭkazać albo paćvierdzić nie ŭdałosia“. Z hetaj papieraj my źviarnulisia ŭ kałoniju z prośbaj adnavić źniavolenamu pašpart».

Kali pašpart byŭ adnoŭleny, byli doŭhija zatrymki, zryvy i pieranosy, pakul narešcie Nasta nie pačuła ŭ ZAHSie datu: 19 śniežnia.

«Toje, što zaraz zdaryłasia, ja liču Božym cudam. Bo pieršapačatkova šlub musiŭ być 19 śniežnia. Ja padała dakumienty 12.12.12 — i mnie skazali, što data 19 śniežnia. Ja spačatku napružyłasia, bo heta było praz tydzień, ja była prastudžanaja, i hałoŭnaje — 19 śniežnia heta adna z samych trahičnych dat u našym žyćci. Ale situacyja vyrašyłasia za mianie — patelefanavali z haradzienskaha ZAHSa i paviedamili, što 19 ničoha nie adbudziecca, bo ŭ ich Dzień ZAHSa. I naš rośpis pieranosicca na 26 śniežnia».

Nasta nie vieryła da apošniaha, kruciła ŭ hałavie dva varyjanty — albo novy zryŭ i pieranos, albo ŭsio-tki Božy cud na Kalady.

«Ja pryjechała ŭ haradzienski ZAHS, addała svoj pašpart — i pierakanałasia, što ŭsio ŭ paradku. U hetym pašparcie mnie adrazu ž pieršaj pastavili štamp pra toje, što Daškievič źjaŭlajecca maim mužam. Ja jašče pažartavała, što ciapier u Daškieviča nie budzie varyjantaŭ!.. Paśla hetaha my z supracoŭnicaj ZAHSa pajšli ŭ haradzienskuju turmu».

Nasta navat paśla hetaha była hatovaja da padvochu — nadta ŭžo marudna i doŭha supracoŭniki turmy spraŭdžvali, ci ŭsie dakumienty ŭ paradku…

«Mianie zaviali ŭ pakoj pieršaj, kab ja čakała Źmitra. Jon zajšoŭ, źniaŭ na aŭtamacie šapku i skazaŭ: „Ničoha sabie!“

Nasta apaviadaje, što ŭsio adbyłosia vielmi chutka. 5 chvilin — sama rehistracyja šlubu. Jašče 5 im dali pabyć razam. Potym supracoŭniki turmy vybačylisia i vyvieli Daškieviča z pakoja. U kałonii, dzie byŭ Daškievič raniej, paśla šlubu im by naležała trochdzionnaje spatkańnie. Tut — 2 hadziny praz škło. I toje, pa niejkich pryčynach u dzień viasiella jaho nie dali, skazaŭšy «pisać zajavu — i budzie ŭ bližejšy čas»…

Za hetyja 10 chvilin Nasta starałasia nahladziecca na svajho kachanaha, jakoha bačyła 2 razy za 2 hady — na sudzie i na pachavańni Źmitrovaj matuli.

«Ja była šakavanaja, pabačyŭšy Źmitra. Pryjemna šakavanaja. Dla mianie heta absalutna toj ža čałaviek, ź jakim my raźvitvalisia. Kali my siadzieli i razmaŭlali, było ŭražańnie, što ja bačyła jaho ŭčora. Nie vieryłasia, što heta čałaviek, jaki prajšoŭ takija ciažkija i žachlivyja vyprabavańni. Ja paznavała jaho miakki lubiačy pozirk, paznavała jaho… Choć jon vielmi schudnieły, vielmi bledny. Ja ździviłasia, što jon paholeny nałysa — bo jon pisaŭ, što choča choć trochu adhadavać vałasy da hetaj padziei. Ale jamu pahražali, što nadzienuć na jaho kajdanki i prymusiać halicca».

Narešcie status «niaviesta Daškieviča», ź jakim Nasta žyła amal dva hady, źmianiŭsia na «žonka». Što jašče vyjhrali maładyja ad viasiella za kratami?

«Heta byŭ adziny šaniec ubačyć jaho. I heta samy lepšy padarunak, jaki my mahli zrabić adno adnamu na Rastvo i Novy hod.

Zrazumieła, Nasta nie nadziavała biełuju sukienku — najpierš, heta niedarečna ŭ turmie, dzie žanicha pryvodziać u robie. Da taho ž, sapraŭdnaje viasielle — napieradzie.

«Heta važny krok, ale hałoŭnaje viasielle napieradzie. My sa Źmitrom čakajem viančańnia, kab my stali sapraŭdnymi mužam i žonkaju pierad Niabiosami».

Viasielle adbyłosia ŭ peŭnaj tajamnicy — Nasta da apošniaha nie kazała nikomu, kab nie suročyć. Navat baćka daznaŭsia ŭžo pa fakcie.

Nasta Daškievič: «Baćka faktyčna zdahadaŭsia, u čym sprava. Ja patelefanavała i skazała, što jedu z Harodni, ale biez advakata. Jon adrazu i zapytaŭsia: «Jak spravy ŭ Dzimy?.." Ja adkazała, što Dzima źziaje. A doma ja pakazała paśviedčańnie — i baćka pavinšavaŭ mianie. Darečy, Dzima ŭ liście prasiŭ zhody majho baćki na hety šlub — i atrymaŭ jaje».

***

Źmitra Daškieviča schapili 18 śniežnia 2010 hoda i abvinavacili ŭ źbićci nieviadomych, asudziŭšy na 2 hady źniavoleńnia. Nasta Pałažanka była schoplenaja na nastupny dzień, 19 śniežnia 2010 hoda paśla Płoščy, praviała 2 miesiacy va ŭnutranaj turmie KDB, była asudžanaja na 1 hod pazbaŭleńnia voli z adterminoŭkaj na 1 hod.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0