Unikalnaja zbornaja razryvaje Kubak Afryki pa futbole. Za jaje hulajuć navat irłandcy i niderłandcy
Kaba-Verde amal 500 hadoŭ pracavała na Partuhaliju, ale ciapier usio źmianiłasia.
Sumna, kali ŭsiu historyju krainu ŭsprymajuć jak port. Z 1495 hoda ciapierašniaja Respublika Kaba-Vierde prymała dziasiatki sudoŭ, jakija pieramiaščalisia pamiž jeŭrapiejskim kantynientam, Afrykaj i Paŭdniovaj Amierykaj. Usio z-za vielmi vyhadnaha miescaznachodžańnia — vyspy zaŭsiody byli zručnym chabam.
A kałanizatary hetym karystalisia: partuhalcy jašče ŭ pačatku XIV stahodździa paleźli ŭ Afryku, bo inšyja krainy raschapali ŭsio ŭ Jeŭropie. Tamu jany dobraprystojna adkryli i dałučyli da siabie paru afrykanskich krain i Braziliju. Ciapierašniaje Kaba-Verde jašče nazyvali Vyspami Zialonaha Mysa. I amal 500 hadoŭ vykarystoŭvali ŭ svaich prahmatyčnych metach, piša Championat.com.
Usio skončyłasia tolki ŭ 1975-m. Ale heta nie było pačatkam słaŭnaha šlachu navierch. Tak, u kancy nie budzie miłaha chepi-endu i historyi pra toje, jak zbornaja praz 15 hadoŭ vyjhrała Kubak Afryki. Kuča času spatrebiłasia, kab navieści paradak, stvaryć ułasnyja instytuty i chacia b niezaležnuju fiederacyju futboła. Tamu ŭpieršyniu na Kubku afrykanskich nacyj Kaba-Verde sprabavała adabracca ŭ 1994-m, a patrapiła — tolki ŭ 2013-m. I adrazu dajšła da čverćfinału. Ale heta Kubak Afryki, tut mahčyma ŭsio.
Ad Nani da Łarsana — chto moh hulać za Kaba-Verde
Paradoks astraŭnoj dziaržavy Kaba-Verde ŭ tym, što da 1975 hoda adtul imknulisia źjechać na Vialikuju ziamlu. Partuhalija, ale i nie tolki jana, była ŭlubionym miescam tych, chto mieŭ adukacyju, navyki i chacieŭ čahości dasiahnuć u žyćci. A jašče startavy kapitał, viadoma. Ale ŭ partovaj krainie zarabić jaho było nie tak ciažka.
A kali ŭ XX stahodździ ŭ Partuhalii pamianiałasia ŭłada, jakaja pajšła pa demakratyčnym šlachu i adpuściła bolšaść kałonij, niadaŭnija pierasialency paciahnulisia nazad. U tym liku ŭ Kaba-Verde. Pry hetym važny fakt pra krainu: za jaje miežami žyvie značna bolš etničnych kabavierdcaŭ, čym na samich astravach.
Tamu chaj vas nie ździŭlajuć žarty, što pałova hulcoŭ zbornaj Partuhalii naohuł nie pavinny byli za jaje hulać. Pa sutnaści, heta sapraŭdy tak. Praz čempijonaŭ Jeŭropy 2016 hoda prajšła kuča futbalistaŭ, jakija albo sami naradzilisia ŭ Kaba-Verde, albo ich baćki. Tamu Nacyjanalnaja fiederacyja dakładna mieła prava raźličvać, što futbalisty vybieruć hulać za rodnuju krainu — heta, naprykład, Nani, Vareła, Manueł Fiernandeš, Rałandu, Elizeu, Mihiel Mantejru (z «Valensii»), Nełsan (hulaŭ za «Bienfiku», «Bietys»).
Jak vy razumiejecie, ludzi jechali z Kaba-Verde nie tolki ŭ Partuhaliju, ale i ŭ inšyja častki śvietu.
Naohuł, žychary vyspaŭ ličylisia adnymi z samych adukavanych u afrykanskich dziaržavach. Dla krainy-chaba heta narmalna. Tamu im byli rady ŭ lubym punkcie śvietu.
I niama ničoha dziŭnaha ŭ tym, što Patryk Vijejra, Chienryk Łarsan naradzilisia ŭ siemjach etničnych kabavierdcaŭ. Ale, naturalna, jany naŭrad ci dumali nad mahčymaściu vystupać za histaryčnuju radzimu. Tady pra zbornuju nichto nie viedaŭ. I naŭrad ci mierkavaŭ, što jana vyjdzie z zmroku i pačnie pakazvać vynik.
Kaba-Verde ŭžo paŭtaryła histaryčny vynik. Ale heta nie miaža
U 2013-m, kali zbornaja ŭpieršyniu adabrałasia ŭ finalnuju častku Kubka Afryki, ad ich naŭrad ci chtości čakaŭ vychadu ŭ čverćfinał. Choć by tamu, što mnohich futbalistaŭ nie viedali navat u Afrycy. Heta sapraŭdy prablema, bo bolšaść kabavierdcaŭ, jakija žadajuć źviazać svajo žyćcio z futbołam, sadziacca ŭ samalot i ŭžo praz čatyry hadziny spuskajucca pa trapie ŭ Lisabonie. A tam, kali jość talent, ty atrymlivaješ pašpart, miesca ŭ Akademii dobraha kłuba i potym pradstaŭlaješ užo inšuju zbornuju.
U apošnija piać-šeść hadoŭ tam źmirylisia, što niemahčyma kankuravać z Partuhalijaj i biaskonca šukać etničnych hramadzian pa śviecie. I jašče malić ich zhulać za zbornuju. Tamu pašparty stali prapanoŭvać prosta tym, chto chacieŭ by hulać za Kaba-Verde.
Ideju prydumaŭ były trenier zbornaj Ruj Ahuaš, jaki pisaŭ hulcam u sacsietkach. Tak u zbornaj apynulisia irłandziec Rabierta Łopies, Deraj Duarte ź jašče paraj niderłandcaŭ. I heta nie adzinyja prykłady. Ale jakoje jašče vyjście, kali vynik pakazvać treba, a mahčymaściaŭ dla hetaha niedastatkova.
Kali vy pahladzicie na śpis kłubaŭ, za jakija vystupajuć hulcy zbornaj, to ździviciesia jašče macniej — 26 futbalistaŭ (bramnik kamandy ciapier biez kantraktu) pradstaŭlajuć 25 kłubaŭ z 16 nacyjanalnych čempijanataŭ. Nivodny nie paŭtarajecca.
Tam uvieś śviet — ad ZŠA praz usiu Jeŭropu da Małdovy i Azierbajdžana. Hulec «Krasnadara» Kievin Lenini ŭsie matčy pačynaŭ u asnovie i tolki raz byŭ zamienieny. Pakazčyk efiektyŭnaści. Jon, darečy, adzin ź niamnohich, chto nie tolki naradziŭsia ŭ Kaba-Verde, ale i da 20 hadoŭ vystupaŭ za miascovyja kłuby. I tolki potym źjechaŭ u Partuhaliju.
A pierš čym trapić u čverćfinał, zbornaja vylezła z hrupy ź Jehiptam, Hanaj i Mazambikam. U pieršym raŭndzie płej-of ź vialikaj ciažkaściu prystuknuła Maŭrytaniju. A ciapier zhulaje z PAR. Da histaryčnaha pośpiechu zastaŭsia ŭsiaho adzin krok.
Matč z kamandaj Paŭdniovaj Afryki siońnia a 22-j viečara pa Minsku.
«Nibyta ludzi ź inšaj płaniety». Čym uraziła Biełaruś zamiežnikaŭ, jakija pryjechali pa biaźvizie7
Kamientary