Prakopjeŭ pieraličyŭ 12 iluzij, ź jakimi treba raźvitacca biełarusam
U čym ich sutnaść?
Napiaredadni vybaraŭ u Kaardynacyjnuju radu ŭkrainski błohier Alaksandr Rykaŭ (BalaganOFF) zładziŭ debaty pamiž Paŭłam Łatuškam i Vadzimam Prakopjevym.
U svaim ustupnym słovie Prakopjeŭ prapanavaŭ «praktykavańnie dla darosłych», bieź jakoha, pa jaho słovach, niemahčymy šlach da svabodnaj jeŭrapiejskaj Biełarusi — pazbavicca iluzij.
«Pieršaja iluzija — «nas čakaje śpiecyjalnaja vajennaja apieracyja, i vyzvaleńnie Biełarusi pačniecca z Ukrainy». Tłumaču, čamu heta nie tak. Va Ukrainy byŭ vybar: zrabić uzbrojenuju apazicyju z mocnym palityčnym centram ci damovicca z Łukašenkam. Damoŭlenaść z Łukašenkam ratuje ŭkrainskija žyćci. [Tamu] hetaha nie adbyłosia, my nie idziom pa hetym šlachu. Jon skončyŭsia letam 2022 hoda».
Siarod pryčyn, čamu tak adbyłosia, Prakopjeŭ nazvaŭ «karupcyjnuju historyju» pamiž Minskam i Kijevam, adsutnaść zacikaŭlenaści ZŠA («Vašynhtonu heta nie treba»), i «padychod palityčnaha kiraŭnictva apazicyi da pačatku vajny zusim nie ŭ spartyŭnaj formie».
Druhoj iluzijaj były restaratar nazvaŭ upeŭnienaść u tym, što «Zachad śpić i bačyć, jak vyzvalić Biełaruś. Jon u nas u sajuźnikach. Nie chapaje tolki trochi nacisnuć, ź im damovicca i jon usio zrobić».
Treciaja iluzija ŭ śpisie Prakopjeva — «upeŭnienaść u tym, što ŭ budučym u nas budzie «roŭ z krakadziłami» na rasijskaj miažy».
Što nie tak z druhoj i treciaj iluzijami, eks-restaratar nie patłumačyŭ.
A voś na čaćviortaj — «mova heta zbroja» — spyniŭsia bolš padrabiazna.
Pa jaho słovach, upeŭnienaść u tym, što «kali my vyvučym movu, budzie nam ščaście», raźbivajecca vielmi lohka: «Heta pryhožaja idealistyčnaja ideja. Ale ŭsio ž u realnaj palitycy tak pracavać nie budzie. Dla taho, kab heta zrazumieć, dastatkova zazirnuć u vyniki sacapytańniaŭ unutry Biełarusi. Vy vielmi vyrazna ŭbačycie mierkavańnie adnosna dvuchmoŭja».
Prakopjeŭ zaŭvažyŭ, što jamu «nie vielmi padabajecca», što na pytańnie biełaruskaj movy «siońnia źmieščany akcent».
«Mnie padajecca, što ź biełaruskaj movaj treba było pastupić vielmi razumna, hałantna, prapuściŭšy jaje napierad i dać joj darohu. Zamiest hetaha my zacyklilisia na hetym. Mahčyma, u hetym jość niejkija kompleksy».
Piataj iluzijaj hramadski dziejač nazvaŭ vieru ŭ toje, što nas čakajuć u ES i NATA.
«Ukrainu, jakaja praliła tony kryvi, nie čakajuć pakul ni ŭ ES, ni ŭ NATA», — koratka patłumačyŭ Prakopjeŭ.
Šostaja iluzija — «u Biełarusi ciapier prosta haračy tarfianik. Dastatkova zapałku padnieści — i budzie nacyjanalnaje paŭstańnie i majdan». Ale na samoj spravie takoha niama».
Dastatkova pahladzieć na sacapytańni, na fakty, kolki źjechała biełarusaŭ i kolki siadzić pa turmach. Dastatkova zamierać psichałahičny hradus baromietram. Vy zrazumiejecie, što heta nie tak», — adznačaje Prakopjeŭ.
Nastupnaja iluzija — «kali ŭsia pieryfieryja Rasii zaharycca nacyjanalna-vyzvalenčymi ruchami, i ŭ Kazani, i ŭ Machačkale, i ŭ Minsku padymucca ludzi, to heta i jość naš šaniec».
Prakopjeŭ zapeŭnivaje, čamu hetaha nie budzie i zapeŭnivaje: «Kali ŭ Pucina zastaniecca apošni tankavy bataljon, jon pajedzie mienavita ŭ Minsk, tamu što jon viadzie vajnu ź Jeŭropaj».
Iluzijaj hramadski dziejač taksama nazvaŭ upeŭnienaść u tym, što vajskoŭcy, jakija znachodziacca ŭ Biełarusi, u vypadku rasijskaj ahresii buduć abaraniać niezaležnaść krainy:
«Zapeŭnivaju vas, jany zrobiać tak, jak ukrainskija vajskoŭcy ŭ Krymie. I heta jašče lepšy varyjant».
Iluzijaj Prakopjeŭ ličyć upeŭnienaść u tym, što «ŭ nas jość lidarstva, jakoje adpaviadaje zadačam. U nas jość sapraŭdny subjekt, jaki nikoli nie prapuścić nastupnaje «akno mahčymaściej», niahledziačy na toje, što my apynulisia ŭ histaryčnym takim tambury čakańnia».
Ale hramadski dziejač śćviardžaje, što lidarstva takoha niama. I pravieryć heta vielmi lohka: «Zvyčajna ci vajskoŭcy, ci hramadzianskija pierachodziać z taho boku ŭ takoje lidarstva. Heta samaja pieršaja prykmieta».
Prakopjevu nie chapiła adviedzienaha času na toje, kab padrabiazna vykazać svoj pohlad. Tamu sutnaść apošnich iluzij jon patłumačyŭ dastatkova sumburna:
«Partyzanski i padpolny ruch niemahčymy biez dapamohi śpiecsłužbaŭ. Harbačoŭ u Maskvu nie prychodzić. Treba abapiracca [na ludziej] tolki ŭnutry krainy. Emihracyja nie dapamoža». Heta całkam niapravilny tezis.
«Lidarstva vyraście ŭnutry krainy. I treba raźličvać tolki na heta» — hłupstva poŭnaje. Kab vyraścić lidarstva ŭnutry krainy, spačatku patrebna «adliha».
Dalej — «Biełaruś — heta hubiernia Rasijskaj Fiederacyi». Heta najtupiejšy tezis, jaki jašče i prasoŭvajecca na Zachad. Jon nam nie dapamahaje.
Na Zachadzie i tak ličać, što my častka Rasijskaj Fiederacyi. Ni struktura našaha hramadstva, ni jaho kultura, ni palityčny stan nie havorać ab tym, što my hubiernia Rasijskaj Fiederacyi. Hłupstva — prasoŭvać taki tezis na Zachad».
Ciapier čytajuć
Darmajedaŭ šukajuć navat siarod tych, chto źjechaŭ za miažu ŭ 1990-ch: telefanujuć svajakam u Biełarusi5
Kamientary