Na budynku vilenskaj drukarni Skaryny źjaviŭsia čarhovy pravakacyjny nadpis FOTA
Nadpis «Vilnia naša» ź bieła-čyrvona-biełym ściaham zrobleny ŭ toj ža dzień, što i nadpis na budynku EHU.
Nadpis naniesieny na ścianu doma pa Šklanoj vulicy, 2 (Stiklių g. 2). Hety budynak na rahu ź Vialikaj vulicaj vybrany zusim nie vypadkova, bo, jak ličycca, u im raźmiaščałasia vilenskaja drukarnia Francyska Skaryny, paśla jaho viartańni z Prahi. Mienavita tut i była nadrukavanaja «Małaja padarožnaja knižyca» u 1522 hodzie j «Apostał» u 1525-m.
Pra dziejnaść Francyska Skaryny śviedčyć pamiatnaja doška, ustalavanaja na budynku z boku Vialikaj vulicy.
Paźniej u hetym budynku znachodziłasia drukarnia bratoŭ Mamoničaŭ, dzie drukavałasia treciaja redakcyi Statutu Vialikaha kniastva Litoŭskaha.
Taksama nasuprać nadpisu visić šylda ŭ honar inšaha biełarusa — Kazimira Svajaka, katalickaha śviatara i paeta.
Miarkujučy pa dacie «21.02», ukazanaj u nadpisie, jon zrobleny ŭ toj ža dzień, što i anałahičny nadpis na budynku EHU.
Jość arhumientavanyja padazreńni, što hetyja pravakacyjnyja nadpisy robiacca śpiecyjalna dla taho, kab vyklikać niehatyŭnaje staŭleńnie da biełarusaŭ, jakija žyvuć u Litvie, z boku litoŭskich uładaŭ i hramadstva. U svoj čas my prasačyli navat, jak ich zamaŭlajuć.
Paraŭnoŭvajučy nadpisy, možna zaŭvažyć, što jany, chutčej za ŭsio, robiacca adnoj rukoj. Pry hetym «š» i «ł» pišucca tak, jak pišuć ich ludzi, jakija karystajucca łacinicaj i nie viedajuć kirylicy.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆCiapier čytajuć
«Kali mnie prylacić, ja hatovaja». Nasta Rahatko — pra seks-scenu ŭ svajoj knizie, prarasijskich svajakoŭ, Hajun i Matolku32
Kamientary
Čakajem prybirańnia "došak Skaryny", restaracyj "1863", šapikaŭ "Kropka" i ŭsiaho biełaruskaha ź Vilni, "kab nie pravakavali pahrozy nacyjanalnaj biaśpiecy"?