Farmat 4x4 ad siońnia

Siońnia ŭ mienskich kinateatrach pačynajecca pakaz filmaŭ farmatu 4ch4.

«Suśvietny handlovy centar» (World Trade Center, 2006, ZŠA).

Ad režysera takoha ŭzroŭniu, jak Oliver Stoŭn ("Niksan", "Dž.F.K. Streły ŭ Dałasie", "Alaksandar"), čakajuć mnohaha, ad stužki pra padziei kštałtu tych, što adbylisia 11 vieraśnia, čakajuć jašče bolšaha, ad scenaru, jaki hruntujecca całkam na sapraŭdnych padziejach, čakajuć praŭdy, ad tvora ź vialikaj litary čakajuć novaha pozirku i pieraasensavańnia. Ci spraŭdžvajucca hetyja čakańni ŭ dačynieńni da amerykanskaj stužki pra terakt u Ńju-Jorku?

Badaj što nie, bo ŭ im niama ni adkryćciaŭ, ni sensacyjaŭ, ni razumieńnia, ni pošuku adkazaŭ ci analizu. U im – terakt vačyma dvoch zvyčajnych ńju-jorskich palicejskich Džona MakŁoklina i Ŭiljama Chimena, roli jakich vykonvali Nikałas Kiejdž ("8 mm", "Biaz tvaru") i Majkł Pieńja. Jany išli na dapamohu paciarpiełym ad teraktu i trapili pad ruiny druhoj viežy. Z hetych razvalinaŭ vyratujuć usiaho 20 čałaviek, u tym liku i hałoŭnych hierojaŭ. Stužka źniataja prosta i sterylna – i nijakich pytańniaŭ da stvaralnikaŭ nie ŭźnikaje. Hałoŭnyja hieroi – biaźvinnyja achviary strašnych padziejaŭ, jak i tysiačy inšych ludziej, jak i achviary inšych teraktaŭ, jakija adbyvajucca va ŭsim śviecie. Jany mahli b być achviarami stychii i ŭ stužcy heta b ničoha nie źmianiła.

Ale film usio ž varty prahladu chacia b tamu, što nahadvaje pra strašnyja i sumnyja padziei niadaŭniaha minułaha, a ŭsie hieroi, jakich my bačym na ekranie – majuć realnych pratatypaŭ.

"69" (1999, Tajland).

Režysera hetaj stužki nazyvajuć tajskim Tarantyna, i dla hetaha jość padstavy: taki ž napružany siužet, kryminał, vialikaja kolkaść trupaŭ na adzin metar stužki. A pačałosia usio z taho, što numar na kvatery hałoŭnaj hieraini pierakulnuŭsia i staŭ 9 zamiest 6, a paśla jejny los užo nie zaležaŭ ad jaje.

"Takiešyz" (Takeshis, 2005, Japonija).

Kali režyseram nie chapaje scenaraŭ i im niama pra što zdymać, jany pačynajuć zdymać pra siabie, a kali im i hetaha mała, to pra padvajeńnie siabie. Pryjšoŭ taki čas i dla viadomaha Takiešy Kitana. U stužcy mnoha strełaŭ, žorstkaści, ale mnoha i estetyki, i suzirańnia. Stužka dla tych, kamu adnaho Takiešy mała.

«Piekła» (L'Enfer, 2005, Francyja–Italija–Belhija–Japonija).

Heta druhaja častka trylohii, scenar da jakoj svaryŭ polski kinaklasyk Kšyštaf Kieśleŭski («Try kolery», «Dekaloh»), pieršuju častku – «Vyraj» – pastaviŭ niamiecki režyser Tom Tykver niekalki hod tamu, treciaja častka – «Čyściec» – jašče ŭ prajekcie. Režyseru stužki baśnijcu Danisu Tanoviču («Ničyjnaja ziamla») brakuje vykštałconaści Kieśleŭskaha, jaki byŭ zdolny raskryć relihijna-filazofskija temy na materyjale žyćcia prostych ludziej, ale jon dadaŭ u stužku svoj styl pastanoŭki, svajo bačańnie siužetu pra troch siostraŭ, žyćcio jakich prachodzić pad cieniem siamiejnaj trahiedyi, jakaja adbyłasia ŭ dziacinstvie. Historyju jon adkryvaje pakrysie, uryŭkami, nadajučy filmu detektyŭny charaktar.

I «Vyraj», źniaty niamieckim režyseram z udziełam anhielskamoŭnych aktoraŭ, i «Piekła», źniataje baśnijskim režyseram z udziełam francuskich aktorak (Emanuel Bear, Mary Žylen, Karyn Viar, Karol Buke) jość prajektami multykulturnymi, ahulnaeŭrapiejskimi, tamu jany mohuć być cikavyja jašče i jak prykłady hetaj, inšaj, hieneracyi kino.

«Piekła» – adzin z tych redkich filmaŭ, što moža padacca i šedeŭram, i prosta sumnaj, nieprykmietnaj stužkaj. Lepš vyrašać samomu.

□

Prychodźcie ŭ kinateatry «Mir», «Pieramoha», «Aŭrora» i «Centralny».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0