- Асцерагайся першай спрэчкі з мужам, але калі яна настала, змагайся да канца: твая перамога ёсць справай вялікай важнасці.
- Не забывай, што ты выйшла замуж за чалавека, а не за бога — хай не страшаць цябе яго недахопы.
- Не надакучай яму вечна пра грошы, але старайся, каб выдадзеная табе на тыдзень сума была дастатковай.
- Калі твой муж раптам аказаўся бессардэчны, памятай, што ён несумненна мае страўнік; учыніш разумна, дамагаючыся яго любові з дапамогай смачна прыгатаваных страў.
- Дазваляй час ад часу, але не часта, каб апошняе слова заставалася за мужам: яго гэта суцешыць, а табе не пашкодзіць.
- Чытай, акрамя аб’яў пра будучыя шлюбы і некралогаў, рэшту газеты, і будзь знаёмая з усім, што вакол цябе робіцца — у гэтым выпадку твой муж знойдзе забаўку і дома ды не пойдзе ў шынок.
- Заўжды будзь ветлівая з ім, нават і ў спрэчцы. Памятай, што калі ён быў тваім жаніхом, ты падлашчвалася да яго, не глядзі ж на яго звысоку.
- Дазваляй, каб і ён ведаў часам больш за цябе: гэта задаволіць яго сябелюбства, а табе прынясе тую выгаду, што ты будзеш лічыцца бясхібнай.
- Будзь сябрам мужа, калі ён разумны; калі ён не акажацца такім, старайся ўзняць яго да ўзроўню свайго сябра: падымі яго, не апускаючыся да яго сама.
- Паважай родных твайго мужа, асабліва яго маці: яна любіла яго значна раней за цябе.
«Мінскі лісток» за 29 мая 1890 г., №43, с. 4
Цяпер чытаюць
«Гэта была жывая камера сачэння». Што рабіла віцяблянка Кацярына, каб вызваліцца праз 5 гадоў замест прысуджаных 12 гадоў6
Каментары